iliskinin bitmesine ramak kala

ilişki artık son nefeslerini vermeye çalışırken birkaç adım daha gidebilmek adına fedakarlıklar yaparak zorlamaktır. ne yapılırsa yapılsın faydası olmayacaktır. ilişkinin bitiş tarihi belki bir hafta ileri bir tarihe kayar; ama o kötü sondan kaçış yoktur. önce görüşmemeye başlanır. arada kısa mesajlarla geçiştirilir. sonra bu mesajlar sadece bayramlarda gelmeye ve neticede de hiç gelmemeye başlar. ilişki son nefesini verdiği anda her ne kadar üzgün olsanız da bir şeyleri netliğe kavuşturabilmenin rahatlığıyla siz de bir nefes alırsınız, ciğerlerinizi cayır cayır yakan bir nefes.

(bkz: tunelin sonundaki isigi gormek)

sebebini konduramadığız, 'neden?' sorusuna yanıt bulamadığınız birazcık zaman istemelerle, duygularınızın soğutulmaya başlandığı andır. eğer aklınızda takılanan en ufak bi sorun varsa ve de ilişkiniz ile kendinize durduk yere sorular sormaya başladıysasız, ki cevabını bulamadığınız tüm soruları sevdiceğinize de sormaya başlayıp sıkıntınızın üstüne sıkıntı ekliyorsanız, azat edin karşınızdakini.
bekleyen de beklenen de yerini bulur kim bilir???

telefonların mutsuz kapatıldığı zamanların artmasıdır.

son dakika kurtarma yazılısı kıvamında hareketler yapılır. çiçekler alınır falan. halbuki ayrılık treni çoktan yola çıkmıştır.

huzursuz bir sessizliğin yaşandığı anlardır.