huzurla güne başlamak

ruhsal olarak harika bir biçimde içinizi kuşatmış bir huzurla güne başlamaktır. annenizle sohbet etmenin ve demli bir çay içmenin hazzını yaşarsınız. sizden mutlusu yoktur.

demekki sabah kalkıpda annesiyle sohbet edemeyen ve demli bir çay içmenin hazzını yaşayamayanın vay haline.

demekki sabah kalkıpda annesiyle sohbet edemeyen ve demli bir çay içmenin hazzını yaşayamayanın vay haline.

(bkz: evet o benim)

herşey güzel başlamıştır, sokakta işe doğru yürürken 47 cm kalınlığındaki buza basarak kayılır ve belediyeden başlanarak hayata sövülür. huzur falan kalmaz!

"GÜNAYDIN" güne başlamak için - içten söylendiğinde ve duyulduğunda - en güzel sözcük hem de her dilde..

huzursuzum. ve her güne daha umutsuzca uyanıyorum.
ayrıca itiraf ediyorum; pembe kalpler saçan entryleri,huzurlu sabahlara uyanan uslu çocukları eksiliyorum.

hafta içi ve iş gününde çalışan bir insan için mümkün olmayan bir durumdur.

hafta sonu ya da haftanın tatil gününün sabahı için geçerli olabilecek bir durumdur.

cebinde paran yoksa ya da emekli değilsen, güzel bir bağ evin yoksa ve karşında bir göl, deniz gibi bir ortam da yoksa imkansız olan durumdur.

tüm bu saydıklarım dışında kalanlar "mutsuz ve mecburi güne başlama" şeklinde adlandırılabilir.

uykudan dinlenmiş bir şekilde kalkıp sonrasında sıkı bir kahvaltı ile başlanılan gündür.

yıllık iznin ilk günüdür.

alarm eşliğinde başlamayan gündür.