hiçliğe adanmış hayat huzurlu ölümün tek yoludur

Hiçliğin ne demek olduğunu bilmeden yazıyor aq.

hiçler olarak hiçliğe adanmışlık benden sorulur. kanımızın her damlası hiçlik için.

bu başlığı benim açmam lazımdı.

Adanmasak da er ya da geç hiç olacağız. Ne bu tantana.

bastan asagi sorunlu bir iddia.

"Hiclik" nedir? kelimeyi sarfettigin, yani etiketini koydugun anda varlik olusur; ya da dil ile varolur, allah da var olur pamuk prenses de, sen yeter ki kelimeyi sarfet. "hiclik" dedikten, bu kelimeyi aramizda evirip cevirdikten sonra gecmis olsun, artik bir varolustan bahsetmis oluyoruz. Ondan sonra gelsin bu hicligin neye benzedigi ile ilgili turlu turlu aciklamalar...

mesela bu "hiclik" yorumlamalardan bir tanesi de schopenhauer'in nihilizmidir, ya da nietzsche'nin elestirisi ile "hristiyan dunya gorusunu benimsemis ateizm". cunku dinler de "bu dunya, bu hayat, butun bu olup biten hictir, oteki tarafa yatirim yapin, hakkinizi aramaktan, varolusu kesfetmekten vazgecin, bedeniniz ve benliginizin arzulari icin gunah islemeyin, dunyevi hayati efendilerinize teslim edin gitsin" diye pazarlama yapar, "nasil olsa ölecez" diyen modern ateizm de.

n'apicaz, "hayatimizi hiclige adayip ölürken mutlu olucaz", oyle mi? hayir, bu dusturla olsa olsa bir fantezi ugruna hayati iskalamis olucaz, hepsi bu. cunku ölünce sadece ölmüs olacagiz, mutlulukmus, mutsuzlukmus, ya da bu hayata ait diger duygu ve kaygilarin bir manasi kalmayacak, hicligin bile. hani samuel beckett diyor ya "çürümek de yasamaktir" diye, sen bak ki yine de yasamaktir; ve belki de tum yasam bicimleri zaten degisik duzeylerde çürümektir, cunku istisnasiz her tur yasam ister istemez sorunludur, sikintilidir, dertlidir, mucadele gerektirir, bedensel ve zihinsel bir surunmedir. sen bunun boyle oldugunu kabul etsen, iste o vakit sorunsuz ve acisiz cennetleri ya da "nasil ölücem acaba" gibi ne zaman nerede karsilasacagini bilmedigin ve tanimi geregi hayata birsey katmayan o ani sayiklamaktan vazgecip ayaklarini yere basmaya baslarsin.

"hic" diyorsun ya hani, o zaman bir muddet "hic" birsey yapma, sadece ve sadece 31 yasinda hayata veda etmis franz schubert'in o hayatina neler sigdirdigini kendi kulaklarinla dinle, insan varolusunun ne demek oldugu hakkinda uzerine bir titreme gelsin, ondan sonra istersen hic neymis, hep neymis ahkam kesmeye devam edersin...