bugün

bu başlık beni anlatıyor sanırım her boka üzülüyorum yolda geçen yaşlı amcayı görünce bile duygulanıyorum...
Gereksizdir. Lakin, çoğu insanlar için üzülünmeye bile değmez..
Herşeye üzülmek falekettir. Çoğu zaman takmamaya özen göstermek gerekir.
insan olmaktır.
Babam bir kış boyunca ceketini ısrarla giymemişti. Neden böyle yapıyorsun? Üşeyeceksin? Diyorduk.

Demişti ki : bu ceketi giydiğim günden beri çok şehit verdik. O cezalı. Bu askıda duracak (dükkandaki askılıkta)

Evet babamın psikolojik rahatsızlığı var.
Ama insan olanın psikolojisi bozulur.
Soma şehitlerine ağlamaktan kör olmuş bir insan olarak yazdım bunları.
Avrupalı bakış açısı; (bkz: algıda hassasiyet)

Türk tipi yansıması;

"ince düşünene kalın geçirirler... " .

Ne de olsa Barbarlığımıza toz kondurmamalıyız öyle değil mi?..
Empati yeteneği yüksek, hassas bünyelere ait özellik.
Hayat, bu tip insanlar için kolay ve pek de yaşanılır değildir ne yazık ki...

Bir güzel habere hasret kalmışken, evren savaşlarla, hastalıklarla, afetlerle çalkalanıyorken, millet açken, çocuğuna gofret alamadı diye intihar eden babalar varken, sokak ortasında, herkesin gözü önünde 84645647 yerinden bıçaklanan kadınlar varken, patileri kesilmiş kediler varken, nasıl üzülmesin, nasıl delirmesin, nasıl uykuları kaçmasın?
alışkanlık.
alışkanlık haline getirdiğim acil terk edilmesi gereken şey.
üzülmemeyi nasıl başarıyorsunuz?
hayatı zorlaştıran bir şeydir.