bugün

etki tepki meselesidir. defalarca üstüne basa basa "ateist değil kafirim" dememe rağmen, her eleştiride, her tür farklı bakış açısında "atayiz sayıklamaları, eheeehöööğğğ" diye zıplayan tipler yüzünden benim de edindiğim bir bakış açısı. evet inançlılar, müslümanlar, iman sahibi müminler; hepiniz şakirtsiniz, hepiniz yobaz dincilersiniz çünkü hepiniz din kafasınız.

ben sizinle "insan gibi" konuşamam, siz de benimle "insan gibi" konuşamazsınız, zira insanlık anlayışlarımız farklı.
(bkz: dincilerle adam gibi konuşulamamasının nedenleri)
klasik önyargılardan biridir, gereksizdir.
olmayan hededir. her inançlı veya dindarlar şakirt ve dinci olarak yaftalanmaz. şakirt ve dinci kelimelerinin bir anlamları vardır. bunu iyi anlamak gerekir kimse bu tanımlara uymayan kişiyi (kişisel bir husumeti yoksa) yaftalamaz.
genelde eşkici ergenlerin yaptığı saçmalıktır.
Senin dinin sana, benim dinim bana demesi gereken inançli.

Gorevi teblig etmektir. Ne sovmeli, ne de sovdurmelidir. Bu konuda en guzel ornek yine rasulullah (a.s.v) tir.
kimin seni ne diye yaftaladığına takılmak 13-25 yaş arası sorunudur.
efendim ateyiz değilde kafir miş.
dinci değil de inançlıymış. peeeeee.
benim için sen ben seni ne diye çağıyorsam o sun?
sana daha kötüsünü söyleyeyim, seni çağırış ya da başlıktaki gibi yaftalayış şeklime itiraz ediyorsan eğer kesin o sun.

ergensin sadece diyeceğim ve cevap vereceksin;
-ben ergen değilim. puhahahhaha.