bugün

aşık insan zaten sadıktır. başkasını görmez. başkasını düşünemez. biz öyle yaşadık. biz. ağır abi gibi oldum değil mi? pek hoş.
"asik olmak hostur amma
sadik olmak baskadir baska..."
diyordu deliyurek dizisinde.
heyy gidi hey! biz bunlarla buyuduk, simdikiler pis yedililerle buyuyor.
Aşık olmak olası da, sadık olmak her baba yiğidin harcı değildir. Biri için, diğer tüm ihtimallerden vazgeçebilmek. Başkasıyla denemeyi aklından bile geçirmemek. Bu meziyete sahip insan ne güzel insandır, candır, sevilesidir. Lakin sadık insanlar da malesef pek değer görmüyorlar artık.
sikilmenin en kestirme yolu.

her anlamda.
Mutsuzluğun kısa tanımıdır. Ne kadar çok değer verirsen karşındaki kişi o kadar canını yakıyor artık.
(bkz: Yalnızlık)
iki tarafta böyle ise rüya gibi bir birliktelik sizi bekliyor. hiç bitmeyecek bir rüya. niye bitsin ki? aşıksınız ve sadıksınız da neden gidesin? neden bitsin aşkın? ama gün gelir değer kavramı her şeyi mahvedebilir. herhangi bir sebepten birinin diğerine daha fazla değer vermesi ya da başka bir şey, o kadar karışık ki. özetle bu da yetmiyor "yuh!" evet ama bu da yetmiyor, bitip gidiyor...
akla , nesli tükenmek üzere oldukları için koruma altına alınan hayvanları getirmiştir.
karşındaki adam değilse boştur bunlar.
aşık olan kişi zaten sadıktır.
aşık olan çokta sadık olan yok.
gereksiz önermedir.
aşıksan zaten sadıksındır.
he sadık değilsen,
aşığım diye yeme bizi...
pardon bizi değil yani kızı...
o, can dündar'ın b*k yemesidir.

ucuz romantizme kurban gitmiştir, "aşk" ve "sadakat" kelimeleri...

yazamıyorsan yazma arkadaş...