bugün

"ay bu kıyafet oldu mu canım, yok ya bu beni şişman gösterdi, ay bunu üzerine kırmızı ruj mu yakışır, bordo mu? yok olmadı bu ya, dur hemen hazırlanıyorum, ah nerede benim şu ayakkabımın teki? ya bir de bunu boyamam gerek, bu elbisenin üzerine yakışacak harika bir takı setim var, dur hemen takıyorum, ah kahretsin gördün mü ojem dağıldı. of tarağım nerede, ya bu elbise içime sinmedi benim, bana oradan tarağımı uzatır mısın, bir de fon makinemi. bir fön çekeyim tamamdır. ya olamaz bu imkansız çorabım kaçtı, hemen değiştirmem gerek. bana bir sigara yaksana, çok sinirlendim, bu aynada bir bozukluk var, ne giysem şişman gösteriyor beni. ya hava birden bire karardı, en iyisi ben daha kalın bir şeyler giyeyim, ya bu elbise de beni çok zayıf gösterdi, sanki kopacakmışım gibi. ne giysem, ne giysem, ne giysem" kadınlarıdır.
özellikle kendilerini kötü hissediyorlarsa güzel görünmemelerinin suçunu kıyafetlere atarlar.birini giyer birini çıkarırlar.her kıyafete göre makyaj yapılır,temizlenir.
ayakkabı kutuları,montlar,çantalar,kıyafetler ortaya saçılır.oda içinden kasırga geçmişe döner tanınamaz hale gelir.
tüm bunların sonucunda ise en çirkin en basit kıyafet giyilir ve çıkılır.*
ceket giyilir,cep telefonu, anahtarlar, cüzdan alinir, bir kez aynaya bakilir, on saniyede sactaki isyan halindeki radikaller yerine oturtulur,disari cikilir ve arabaya girilir,oturulur, teyp acilir, radyo kanallari dolasilir,sonra ön camdaki lekeler farkedilir, inilir temizlenir,yoldan gecen arkadasla selamlasilir, sonraa biraz muhabbet ayaküstü, sonra arkadas yoluna devam eder, arabaya tekrar binilir,radyo haberleri dinlenir, dinlenir, dinlenir,arbadan tekrar inilir, zile basilir, ilk uyari yapilir, sonra arbaya binilir beklenir, inilir ikinci uyari, binilir, inilir, binilir,sabredilir, beklenir, inilir binilir, beklenir, beklenir, beklenir ve nihayet merdiven lambalari aydinlanir....