bugün

gerçek hayvanseverleri tenzih ettiğimi söyleyerek başlamak istiyorum öncelikle. kimdir bu gerçek hayvanseverler? mesela doğaya bırakılmış köpekleri, kedileri filan bulup, onlara yemek ve su verenler. bunlar başımın tacıdır. sıkıntı yok.

ama doğada yaşasın diye yaratılmış bir hayvanı eve kapatanlar var ya hani, ki aslında yukarıda bahsettiğim güruhun büyük bir kısmı bunu da yapmakta, onlardır işte ikiyüzlü olanlar. hayvanı doğasından uzaklaştırıyorsun, yüz metrekare eve hapsediyorsun. lütfedip günde bir saat gezdiriyorsun. sonra hayvanseverim diyorsun.

yok aga kusura bakma. senin egon büyük, kalbin filan değil. sen ikiyüzlüsün.
üçe ayrılırlar.
bir gerçek hayvan severler
iki hevesle alıp sokağa atan günü birlik hayvan severler
üç hayvan sever gibi gözüküp tribünlere oynayan duyar kasan çakma hayvan severler.
ben buna benzer bir şey söyleceğim.
Bir köpek ölse herkes üzülür. ama böcek görse herkes öldürür hayvanseverim diye geçinenler de dahil(istisna vardır elbet).
Bizim apartmanda var böyle bir tip. 50+ yaşlarında, emekli öğretmen, Kemalist teyze.

Kedileri apartmanın içine alır, merdivenlerin her köşesine pisler bu kediler, kapı önündeki paspas ve ayakkabıların içine de pisler. Kokudan nefesimizi tutarak binadan içeri gireriz. Bizim bu "hayvansevici" teyzemiz asla bu kedilerin bokunu temizlemez. Bir kedi Asansör boşluğunda ölür günlerce leş kokusu binayı kaplar ama kediyi oradan çıkarmaya çalışmaz bile. Çok seviyorsan sitenin bahçesine veya kullanılmayan bodrum katına kulübe yaptır orada kalsınlar dersin, tenezzül etmez. Kedi kumu almaya bile yanaşmaz.

Sitenin bahçesindeki kedileri besliyorum ayağına evindeki bütün yemek artıklarını balkondan aşağı döker, ortalık batar, umrunda olmaz. Çok sevdiği hayvanlar için Bir mama kabı bile almaz.

Şikayet edince de "siz çok zalimsiniz hiç samimi değilsiniz çomarsınız" tarzı cevaplar verir.
Ne yazık ki bazen böyle bir gerçekle karşılaşırsınız ve mideniz bulanır.

Sorumluluk almadan duyulan sevginin ben taaaaaa...
Anladınız siz onu!

Sevgiden, merhametten, duyardan sözederken nasıl olur da bu denli samimiyetsiz olunabilir, insan gerçekten hayret ediyor.

70 m2 evde, eşşeek kadar rodwider besleyen dingil bi arkadaşım var.Üstelik evin her yerinde dolaşması yasak, kıç kadar koridorda debelenip duruyor hayvan.
Sabah akşam en az 1 saat gezdirilmesi gerekirken, çişi yaptırılıp en fazla 10 dakika sonra eve getiriliyor.
Hali içler acısı..
Bunun adı hayvanseverlik değil, sorumsuzluk, bencilliktir. iki okşayıp, seveceksin diye canlının hayatını boka çeviremezsin.
Çevirmemelisin!
ekseriyeti sosyal medya kedi köpekçisidir. mesela bilmem ne köyünde bir ineğin başına şu gelmiş de zerre umrunda olmaz. oradan ekmek çıkmaz çünkü sosyal medyada.