bugün

Ruh hastalığı.
Beyin kimyamı bozdu bu düttürü dünya.
kendimi kazandırdı çünkü bana anlatmaya çalıştığı şeyi duymazdan geliyordum ve ben en sonunda hayatı dinlemeye başladım. dikkatli dinlerseniz siz de ne demek istediğimi anlayacaksınız.
Sağlam bir baş ağrısı.
Deneme yanilma şansi.sorgulamayla tanima imkani. En azindan tek şansim bile olmadan yargilandim şikayetlerim olmayacak anlamsizlikla sürunmeyecegim. Egitim ,is ,insanlar anilar isin-hayatin teferruat kismi.
Yapabiliyorsan en iyisini yap. Yapamıyorsan hiç yapma. Hiç yapılmayanı yap. Hayatta boşluk bırakma!
bu hayatta bana arka çıkan sadece ailem olduğunu , her daim yanımda olacağını sadece sözlerle değil, eylemleriyle göstermelerini idrak etmeye başlamamdır hayatın kazandırdığı. biraz devrik cümle oldu ama neyse swh.
Hayat bize bir şey ya da bir şeyler kazandırıyor mu ki dedirtti bana bu başlık bence aksine hayatta her geçen gün kaybediyoruz kendimizi, benliğimizi, duygularımızı...
Hepsi bu kirli bozuk düzen içinde kaybolup gitmiyor mu gereksiz rekabetler bizleri kötü yapmıyor mu doğduğunda çok temiz olan bir insan gün geçtikçe kendini kaybediyorsa bir şey de kazanmıyordur arkadaş, net.
Kendi ayaklarımda durabiliyorum hayallerim var düzgün bir hayat yaşayamıyorum ama sallasalar yıkılmam modundan da çıkmıyorum.
Dost ile ye iç,alış veriş yapma mantığını öğretti. Teşekürler hayat.