bugün

Otobüste yanımıza dilenci otursa kalkar başka yere otururuz ama soğuktan açlık içinde ölmüş bir dilenci haberini izleyince "ayyy ne kadar da yazık" deriz. Bende dahil olmak üzere. insan olmak, herkesi sevebilmek, kimseyi hakir görmemek, %100 dürüst olabilmek gerçekten imkansız değil mi? Bence ne kadar acı olsa da imkansız. En azından mümkün olduğunca dürüst olmaya çalışalım.
Hiçbir şeyin istediğin gibi olamayacak olması.
Babamın sürekli evlilik programı izlemesini geçtim. 8 yaşındaki yeğenimin babama "birkan bu programda mıydı dede" demesiyle babamın yok o zuhaldeydi karıştırdın diyerek cevap vermesi. 8 yaşındaki çocuğu bile alıştırdı ya ben bisi demiyorum.
Erdoğanın diktatörlük dönemine denk gelmek.
(bkz: bahtsız bedevinin çöldeki kutup ayısıyla imtihanı)
Komsumuz yüz felci geciriyor ve kimse bana bakmaz diyerek evinin balkonundan kendini atıyor,bacağı kırılıyor çocukları olmasına rağmen kimse bana bakmaz diye düşünmesi... Ne denir ki?