bugün

yanlış hatırlamıyorsam (sktir lan, sanki bana) m.ö. 300'lü yıllarda romalılar; hapşırmanın, insanları hastalıklardan koruduğuna inandıkları için yaparlarmış bunu. o zamanlar bu işler nasıl yürüyordu bilmiyorum ama karşı cinsle tanışmak için ideal bir bahane olabilirmiş;

- pşşşiiii (elhamdülillah)
+ ahh, tebrikler hanfendi
- hihihi teşekkürler...
+ böylesini ilk kez görüyorum, daha önce çalıştınız mı?
- ayh, hayır doğaçlama oldu birden...

tabi bir de, milattan önceki "romasözlük"te "hapşırılan kişinin tebrikler demesinden sonraki kahve içme teklifini kabul etmeme terbiyesizliği" diye bir başlık varsa, tadından yenmeyecektir.

"hapşırılan kişi" konusuna değinmek istemiyorum. "hapşırılan kişinin yanında köpekten korkmak". çok kötü.
kalabalık bir ortamda hapşıran kişinin tebrikleri kabul etmesine neden olacak bir durumdur. mesela bir restoranda yemek yerken hapşırınca, masalardakilerin şak şak şak alkışlaması. kadının ayağa kalkıp eğilerek selam vermesi, tebrikleri kabul ettikten sonra gözlerinden mutluluk okunan eşinin yanına gelip bu mutlu anı onunla paylaşması. ardından erkeğin "canım, bu güzel anın ve başarının kutlamasını akşam eve gidince yapalım" demesi ve ayrıca erkeğin seks düşünmediği anların olmadığının da ortaya çıkması.
(bkz: hapşırmayı başaran kıza büyük bir alkış)*
- hüüüeaaapşıııeeaaaahhhhh
+ bravo cafer tebrik ediyorum seni
- abi ben tam ağzımı kapatacaktım çok ani oldu yetişemedim
- suratıma kustun cafer
+ özür dilerim abi
- öl cafer...
söyleyenin farklı bir bakış acısna sahip oldugunu düşündürten sözcuk öbegi.