bugün

edip cansever'in, tomris uyar'ın doğum günleri adına yazdığı şiirlerden birisi. tomris uyar'ın 1982'deki doğum günü için yazmış bu şiiri:

"güz bayan, sarışın, tomris'di adı
bir duvarı, üç kedisiyle tavanarasında oturan
erkenden kalkardı, on parmağı arasında votkası
dünyasına bakardı -masmavi- aralık balkon kapısından.

eylül müydü? bana kalırsa
ne kadar eylül varsa o kadar
eylüldü sanki o zaman.

gözlerini yıkardı, kalkardı oturduğu koltuktan
vardı ya, yoktu bir alacağı mutluluktan
çiçekli giysileriyle yıl boyu görünür görünürdü
besbelli kimse görmesindi onu, çekip çıkarmasındı yalnızlığından.

ekim miydi aylardan?

çıkardı dışarı, tutardı yolu -nereye-
berberin, manavın, pastacının yanından
şöyle bir törendi bu, sabahın kollarına tekrar
dönerdi hızla evine, girerdi ilk kez giriyor gibi kapısından.

kasımdı besbelli kasımdı o zaman.

saçları gümüştendi, yüzü bir menekşeyi emzirirdi sürekli
konuşsa konuşsa "bu çiçekler kaça" derdi ki bazen
derdi de, binlerce anlam mı taşırdı sesi?
salt bu yüzden bir anlam çıkmaz mıydı yoksa sorusundan.

aralığı saymazsak
yalnızca çiçekler miydi zaman?

ve asıl kendini çalışmıştı ki zamandan, zamanlardan
nasıl mı? çalmıştı işte, öyle bir kuşluk vakti
ki bardağında bembeyaz -ama bembeyaz-
kaskatı -ama kaskatı- bir mutluluk da olan.

hem ocak, hem de şubat mıydı o zaman?

güz bayan bir öğlen lokantasıyla içiçe
işte, ben çektimdi bu fotoğrafı, onlar ki farkına varmadan

marttı, bir çanak buz dökülürken kahkahasından."