güvenli bir omuz arar bazen insan

Evet arar durur şöyle güvenle yaslanabileceği korkusuzca uyuyabileceği.

Lakin anca yastığa koyabilir kafasını. Güvenemez çünkü kimseye. Kendini emanet edemez. Yada kafasını koyacak omuz bulamaz.

Tutamaz kendini sebepsizce ağlar. Yastığı ıslanır gecelerce. Napsın be yalnızlık işte.

Aman dertler biter mi be usta ha biter mi. Biri biter biri başlar. Tam mutluyum derken biri gelir herşeyin içine eder. Belkide birinin gelip içine etmesinde gerek yoktur ha? Anılar, özlemler her şeyi mahvetmeye yetmez mi be yeter yeteerrr.

başını dik tutmayı öğrendiğinde bir sorunu kalmayacak insandır.

(bkz: edinilmiş yalnızlık)