bugün

bir süre sonra gerçeklerden konuşmak istiyor insan. yeter diyor bu kadar maske ile laf ürettiğimiz, egolarımızın emrinde birbirimizi altetmeye çalıştıklarımız, biraz da başarısızlıklarımızı, hayal kırıklıklarımızı, hayatta neler neler ummuşken, yaşadığımız saçmalıkları konuşalım istiyor. kader mi başımıza gelenler, biz mi çağırdık tüm belaları, ya da bu ikisi nerede ayrılır, ölümden bahsedelim, bu dünyaya tesadüfen mi geldik, yoksa bir amaç ekseninde mi? tamam bunların cevabı yok, felsefeciler 1000 yıldır yapamadı şöyle oturaklı bir açıklama da demedi budur kardeşim! sıkıcı geliyor bu konular insanlara, daha soft konulardan keyif alıyorlar, zaten almış başını bir hazcılık, bir aman götüm rahat etsincilik, bir an önce yolumu bulayımcılık.. sanırsın padişah torunu.. sen de tabisin oğlum/kızım bu kurallara, sen de bir gün cevabını yıllardır bilmediğin bir soruyla karşılaşacaksın kendi içinde, yani umarım bir gün karşılaşırsın, öbür türlü daha fena söyleyim.