bugün

Türk gençlerinin en önemli değerlerimizden biri olan türk sanat müziğine ilgisiz kalmalarının nedenlerinin neler olduğudur efendim.

Ben de maalesef ki 23 yaşına kadar popüler olan işlerle meşguldüm ne kadar severek dinliyordum tartışılır ama bir tatminsizlik söz konusuydu diyebilirim. Duygularım ve düşüncelerim dinlediğim müziklerle örtüşmüyordu tam olarak.

sanat müziğini sevmemse nasıl oldu bilmiyorum ama bir şekilde oldu.

Önceleri Sıkıcı olduğunu düşünürdüm.
Halbuki insan kendini aşan şeyler hakkında pek nadir olumlu yargıda bulunur. Ben de bunu anladım. Bilgisine vakıf olmadığımız şeyler hakkında çok iyi bilir gibi olumsuz yorumda bulunmamız en kibarcası hadsizlik oluyor.

Ben şuna bağlıyorum aslında gençleri de geçelim toplum basit olan işleri seviyor.

Yüksek sanat değeri olan işler dinleyici bile olsanız üzerinde sizin de biraz zahmet edip kafa yormanızı gerektirir.
müzikal bir altyapı şartı aranmasa bile en azindan kendi edebiyatımızla ilgili olmamız işimizi kolaylaştırır.

Toplumumuzun edebiyatla bağı nedir?
Eğer güçlü bir bağı bulunmuş olsa piyasada bu kadar ucuz bu kadar kötü sözlere sahip şarkılar üretilebilir miydi? Üretilse de dinlenir miydi?

Kısacası gençlerin edebiyat ve sanatla bağını oluşturmak, geliştirmek en önemli gayemiz olmalıdır.
toplum olarak üretilmiş değerlerimizden, hazinelerimizden yeterince istifade etmeyişimiz, bir bakıma ne işe yarar ki deyip burun kıvırmamız kalitesiz üretici ve kalitesiz dinleyici alış verişini geliştiriyor.