bugün
- victor osimhen9
- jose mourinho21
- bik bik'in mutfağına konuk olmak15
- mert hakan yandaş12
- sari renkli seker13
- sudekiray14
- eve çağıran erko24
- bimde çalışanda akıl var mı17
- metin arolat46
- 21 eylül 2024 fenerbahçe galatasaray maçı109
- fenerbahçe taraftarı31
- anın görüntüsü28
- ismail kartal9
- the crying one9
- okan buruk19
- fenerbahçe nasıl kurtulur10
- sözlükte nefret ettiğiniz yazarlar ve sebepleri18
- gabriel sara'ya 19 milyon veren mallar9
- 21 eylül 2024 fenerbahçe'ye verilen penaltı12
- fenerbahçe9
- siber güvenlik başkanlığı10
- arkadaşlar sizce bu bana yakışır mı12
- sözlük erkeklerinin arabaları10
- seks kasedinizi yaymakla tehdit edilse naparsınız10
- herkes uyudu mu8
- aranızda medyum olan var mı13
- narin güran18
- fb gs'yi yensin götüme rakı şişesi sokarım8
- cumartesi gecesi fenerli yazarlar kucağa oturacak8
- b'u r c u24
- neden sürekli kabız oluyorum17
- ya tarkan da ölürse10
- fenerbahçe galatasaray derbi sonucu ne olur15
- amca diyen kasiyer kız8
- otobüste uyuyamamak8
- bugün bir değişiklik yapalım bilgi entrysi girelim25
- kocam ol diyen kadın9
- bel çevreniz kaç cm12
- hangi sözlük kızıyla ne yapmak isterdin22
- nickli başlık açanlar kucağa alınacak12
- sağ yan ağrıması8
- hasta olsam geçmiş olsun der misiniz9
- bursa da başı açık öğretmen istmeyen okul müdürü19
- geçmiş olsun menuet13
- arkadaşlar beni neden insta'dan takip etmiyorsunuz12
- arkadaşlar cumaya neden gelmediniz11
- notaların cinsel ilişkiye girmesi10
- derbi sonrası mourinho'nun istifaya davet edilmesi11
- zafer partisi8
- uludağ sözlük discord grubu12
insanın yaşayıp geçirmiş olduğu eski günleridir. o günlerin içindeyken kıymetini bilmez insanoğlu. daha ilkokula giderken sadece bir çikolatayla mutlu olabiliyorken, bisiklet sürmekten zevk alabiliyorken, akşam vakti evde olma zorunluluğu kötü gelirdi o çocuğa ve hiç sevmezdi o günleri. biraz büyüdükten sonra, mahallesinden uzak yerlerde top oynamasına, yeni arkadaşlar edinmesine rağmen bu seferde annesinin onu hep merak etmesi zoruna gider ve o günlerin de geçmesini dilerdi hep.
lise'ye geldiğinde artık büyümüştür, biraz daha özgürdür fakat bu seferde ilk defa karşılaştığı sorumluluk alma duygusu ona ağır gelmektedir. bilgisayar başında arkadaşları ile counter oynamak, ya da sinemaya gitmek dururken bu seferde girmesi gereken önemli bir sınavla *karşı karşıya olduğundan, bu dönemide atlatmak ister ve yine o günlerin değerini anlayamaz o genç*. ha bir de tabi ondan bundan gizli gizli sigara içmekte koyar o gence. keşke biraz daha büyüsemde sigarama kimse karşmasa der.
o günleri de atlatmıştır o genç. artık üniversiteli olmuştur. sanki her şey güllük gülistanlık olacaktır artık onun için. artık sigarasınada karışan yoktur, gittiği, gezdiği yerlere de... ama o günlerinde hiç sandığı gibi olmadığını, lisede almak zorunda olduğu sorumluluğun kat ve kat daha fazlasını almak zorunda olduğunun bilincine, daha üniversitenin ilk günlerinde varır. yine şikayet, yine huzursuzluk. işte bu en son ki hayal kırıklığından sonra farkeder ki, keşke o hep şikayet ettiği, mız mızlandığı geçmiş günlere dönebilse. yine tek derdi çikolata yemek olsa ya da lisedeyken hep sorun ettiği dersler olsa, ama yeterki o arkadaşları ile yine o günleri geçirebilse. artık ne o hızlı hızlı ve gizliden içtiği sigaranın o tadını alabilir, ne saçma sapan bir espiriye saatlerce güldüğü andaki mutluluğu yaşayabilirdi o genç.
kıymetini yaşarken anlayamadığımız fakat yaşanmışlık bittikten sonra hep özlemle baktığımız o günleri hatırlamak çok acı verir insana. çoğu kez karıştırır insan, acaba o günler geçmiş günler mi yoksa hiç yaşanmamış günler mi diye.
lise'ye geldiğinde artık büyümüştür, biraz daha özgürdür fakat bu seferde ilk defa karşılaştığı sorumluluk alma duygusu ona ağır gelmektedir. bilgisayar başında arkadaşları ile counter oynamak, ya da sinemaya gitmek dururken bu seferde girmesi gereken önemli bir sınavla *karşı karşıya olduğundan, bu dönemide atlatmak ister ve yine o günlerin değerini anlayamaz o genç*. ha bir de tabi ondan bundan gizli gizli sigara içmekte koyar o gence. keşke biraz daha büyüsemde sigarama kimse karşmasa der.
o günleri de atlatmıştır o genç. artık üniversiteli olmuştur. sanki her şey güllük gülistanlık olacaktır artık onun için. artık sigarasınada karışan yoktur, gittiği, gezdiği yerlere de... ama o günlerinde hiç sandığı gibi olmadığını, lisede almak zorunda olduğu sorumluluğun kat ve kat daha fazlasını almak zorunda olduğunun bilincine, daha üniversitenin ilk günlerinde varır. yine şikayet, yine huzursuzluk. işte bu en son ki hayal kırıklığından sonra farkeder ki, keşke o hep şikayet ettiği, mız mızlandığı geçmiş günlere dönebilse. yine tek derdi çikolata yemek olsa ya da lisedeyken hep sorun ettiği dersler olsa, ama yeterki o arkadaşları ile yine o günleri geçirebilse. artık ne o hızlı hızlı ve gizliden içtiği sigaranın o tadını alabilir, ne saçma sapan bir espiriye saatlerce güldüğü andaki mutluluğu yaşayabilirdi o genç.
kıymetini yaşarken anlayamadığımız fakat yaşanmışlık bittikten sonra hep özlemle baktığımız o günleri hatırlamak çok acı verir insana. çoğu kez karıştırır insan, acaba o günler geçmiş günler mi yoksa hiç yaşanmamış günler mi diye.
Gündemdeki Haberler
güncel Önemli Başlıklar