bugün

inan yaşlı anama telefon açıp neden beni gay doğurmadın, niye tabiatımı öyle ara derede yaratmadın diye sormamı sağlayan bir hayranlık kaynağı mevzu. gaylari genel olarak kabullenmem mümün değil ama hayat o kadar "gizli gaylerle" yaşamaya alıştırdı ki bizi, kabul ediyorum ki onlara da sempatik bakabiliyorum ara ara. tabi 18 yaşımda böyle değildim. büyüdüm artık. daha geniş bakabiliyorum olaylara. 35 yaşında hala gaylerde sevilecek bişiler bulmazsam oturur ağlarım bi köşede. o özgüvenleri yok mu nerden aldığını bi türlü öğrenemediğim, o agresflikleri, o hırçınlıkları yok mu her yerde hakkını arayan tavırları? ha bi de milk'i izledikten sonraki havalarına hiç girmiycem. alayının götü kalktı. eylemci ruhları kabardı, cazırtıları arttı. yarabbiimmmmm sen büyüksün..
-Anne ben bir gay'im.
*Daha erken değil mi yavrum? Önce okulunu bitirseydin.
-Yok anne öyle değil, ben bildiğin ipneyim.
--spoiler--
hayat o kadar "gizli gaylerle" yaşamaya alıştırdı ki bizi
--spoiler--
* *
gaylerle ilişki yaşamış olan yazarın bilmesi*, bildiğini sözlükle paylaşmasıdır.
toplardaki eziklik psikolojisinden ötürüdür.