fenerbahçeli bir insan ile arkadaş olmak

tam anlamıyla talihsizliktir. erkek veya hatun farketmez hemen bitirilmesi gerektir. çünkü bir fenerbahçeli ile arkadaş olursanız zamanla saçma sapan espiriler yapmaya başlar, apartman altı kahvelerde okey döner, takvim okuyup mutlu olur, sözlükte (bkz: fenerbahçe evet ama galatasaray ı hiç duymadım) vb başlıklar açmaya başlar, youtube denen siteye (bkz: (vid #8312)) bu tarz videolar koymaya başlarsınız.

(bkz: sonsuza kadar galatasaray)

en az fenerbahçeli olmak kadar gurur vericidir.

garipsenecek hiç bir yanı olmayan olaydır. garipsenecek bir şey varsa o da futbol taraftarlığını arkadaşlık ilişkilerine düstur edinecek kadar salaklaşmaktır.

(bkz: fenerbahçeli bir sevgilinizin olması)***

çirkeflik, çamurluk, eziklik nedir bilmemektir. asaletle tanış olmaktır.

Arkadaşa göre değişen durumdur. Zaten kişi tipsiz,şerefsizin tekiyse fenerbahçeli olması birşey değiştirmez, fakat düzgün,karakterli bir kişiliğe sahip ise değil fenerbahçeli olması beşiktaşlı olsa bile sorun yaratmayacak olaydır.
(bkz:fenerbahçeli bir insan ile kanka olmak
(bkz: evet o benim)
(bkz: renklerin kardeşliği)
(bkz: fenerbahçe)
(bkz: ankaragücü)

takımına göre arkadaş seçen angutlara ters bir durum.

eğer galatasaraylı iseniz bu arkadaştan gs-fb maçı günleri uzak durmak gerekir. hatta telefonlarına bile cevap vermeyin.

güzeldir hoştur ama dikkatli olmak lazım.
fenerbahçeli olup da relax olan insana hiç rastlamadım, hep agresifler, kızdılar mı tersleri çok kötü oluyor bea.

birçok kişinin başına gelen durumdur. arkadaşlık ve takım rekabeti iyidir ama uzatılmamalıdır. ama yine de (bkz: öpüp de başınıza koyun o fenerbahçeliyi)

atsan atılmaz satsan satılmazdır. sonuçta arkadaştır. bırakacaksın konuşsun.

Bugün tüm gün süren karın ağrıma rağmen onların yüzlerindeki o çocuksu gülümsemeyi görmek mutlu etti ne yalan söyleyeyim.

Ben Beşiktaş taraftarıyım. Halim itten beter fakat keyfim paşada yok misali yanlarında sevinçlerine ortak oldum ahshdh.

bir beşiktaşlı olarak asla ben bir insana sırf fenerbahçeli veya galatasaraylı diye düşman olmam. çünkü nice beşiktaşlılardan kazık yedim ben. ama otomatik dost da bellemem. doğrusu bu maçta kesin galatasaray alır diyordum. en az 3 tane atar diyordum. lakin bu maç sanki bi tık mucize. mutlu oldum mu derseniz oldum yani. fenerbahçeyi tebrik ederim. 10 kişi kalmalarına rağmen 11 kişilik profesyonel galatasaray oyuncularını yendiler. bence önümüzdeki hafta bu iki takım için daha stresli bir hafta olacak.

ya insanın zaten bir insanla galatasaraylı, fenerli, beşiktaşlı vs takımlı diye uzak olması ciddi bir geri zekalılık emaresi olsa gerek.

karşındaki bunu kimlik haline getirecek kadar aptaldır, takım taraftarlığından başka kendini gerçekleştirecek bir yol bulamayacak kadar aveldir; e zaten ondan, tuttuğu takıma bakmaksızın uzak durmak lazım.

Ki, ben yerine göre, bu tür tatavalarda işin bokunu çıkartacak kadar sündüren birisiyim, yani “hepi topu futbol” diyen birisi değilim ama buna rağmen herhangi bir kişiye sırf takımı nedeniyle nefret duymayı başaramıyorum.

Genel olarak taraflılığın getirdiği aptallığa tahammülüm yok.

işin kötüsü, bunun eğitim seviyesinden bağımsız olması. Koca koca profesörler, iş adamları, yazarlar, sanatçılar falan iş buraya gelince ya eblehleşiyorlar ya da zaten özünde adil insanlar değiller. Aslında bu gibi insanların birçoğunun kimliğini politik doğruculukla inşa ettiğini, objektiflikten ve adaletten yoksun olduklarını görmek aşırı midemi bulandırıyor. Yoksa yekten taraftarlıkla kimlik edinmiş sığırın hiç değilse zararı kendine.

Bunun haricinde karşılıklı moral bozma vesilesi işte, o kısım eğlenceli.