fakirlik ayıp değildir

düşüren utansındır. Elbette fakirlik ayıp değildir lakin fakir hep fakirliği kendi Suçuymuş gibi her girdiği ortamda kendini ezenlere izin verir. Çok pis örselenir.

çok doğru bir tespittir. bundan utanmak ayıptır aslında. çünkü fakir insan paylaşmayı bilir. elindekinin kıymetini bilir. har vurup harman savurmaz. ben ki; lisede arkadaşları da fakir olan bir insan olarak, cebimizdeki 1'er 2'şer lirayı toplayıp da fırından ekmek, manavdan domates aldığımız ve bunları afiyetle yediğimiz günleri bilirim. onun zevkini daha hiç tadamadım hayatımda. tabi bizim fakirlik sebebimiz sigara almaktandı. ama düşünün lan. 5-6 yıl öncesi. o zamanlar winston kırmızı 3.75 idi. onu bile ortaklaşa alıyorduk. 3-4 kişi. tabi aramızda 25 kuruş hatta 10 kuruş fazla veren -sözüm ona- ibneler olurdu. onlar hep bir dal fazla alırdı bölüşürken. vay yavşaklar hala hatırladıkça sinir olurum.

(bunu okuyan zenginlere çağrı falan yapmıyorum, zekatınızı bana verin diye. yanlış anlaşılmasın)

başka bir sağlam tespit ise fakir fakiri çeker. işte bu tespit de hiç şaşmaz. bu zamana kadar hiç zengin bir arkadaşım olmadı. yani olmamıştı 1-2 hafta öncesine kadar. evet yeni bir arkadaş edindim, zengin çıktı. çok şaşırdım bu duruma. kesin onu da kuruturum yakın zamanda.

fakirlik elbette ayıp değildir. fakat fakirlik, öküzlüğün sebebi olmamalıdır.

günümüz türkiye'sinde sıkça görülen ve abartılmaması gereken durumdur.