1950 li yıllarda ragnar nurkse ve adını şuan hatırlayamadığım ünlü bir iktisatçının kurdukları cümle. bunu da kısır döngü teoremi ile açıklarlar. büyüme ve kalkınmada fakir ülkelerin bu kısır döngüden kurtulmaları için birçok seçenek sunulmuştur.

aklımda kaldığı kadarıyla, bu kısır döngüyü en iyi şekilde aşmak için, güçlü bir bilgi birikimi, cesur bir liderlik ve yeni bulunacak kaynaklar sağlayacaktır. bunlardan birisi de dış borçlardır. ancak daha sonrasında dışa bağımlılık da kısır döngünün bir sarmalını oluşturacaktır.
(bkz: fakirin suçu fakir olması)