bugün

on numara olurdum.
dokuz numara olurdum.
yada onbir numara
koluma sevdiceğimin adını graffiti şeklinde dövme yaptırırdım, her gol attığımda öpüp, golleri ona armağan ederdim. tabiki forvet olarak.
kendi eksenim etrafında şöyle bir dönerek topu göğsümde yumuşatır,ibrahim üzülmezle duvar pası yapar, sabriyi sağından atıp solundan geçer, kamil abitoğlunun yardımcılarıyla göz göze gelmesinden faydalanır, atkinsona ara pası atardım. köşe gönderinde samba yapıp kafama atılan yumurtayı cildime sürerdim.
bütün mankenleri götürürdüm. *
sazan gibi her topa zıplar kariyerimin çoğunu sakatlıkla geçirirdim.
beşiktaş'ta oynardım.
kesin sakatlanırdım her maç.
sabahları top sektirirdim. akşamaları da manken....