bugün

camide cemaatle kılınan namazların (genelde cuma ve teravih) artık klasikleşmiş eylemini gerçekleştiren kişilerdir. ezan okunmadan saftaki yerini alan ve muhterem hocamızın vaazını dinleyen pek kıymetli cemaat insanımız ezan sesiyle birden irkilir ve ufak ufak kıpırdanmalar yaşar. bağdaş kuran hemen dizlerini büker, dizleri bükük olan da ezan sesini duyduğunu belirtmek için şöyle bir silkelenir.

elbette diz üstü oturmak bağdaş kurmaya göre ortamda daha naif bir tablo oluşturuyor ama ezandan önce vaiz kuran-ı kerim'den alıntılar yaparken neredeydiniz ulan?? ezana saygıyı anladık da kurana saygı nereye gidiyor acaba?? benim gibi istikrarlı olup bağdaş pozisyonunuzu hiç bozmayın eyvallah. tüm kutsallara eşit saygıyı gösteririz biz, birbirlerinden ayırmayız.