bugün

boşanmayı normal karşılayan zihniyettir. kadının kocasına ve çocuklarına bakmasını onlarla mutlu olmasını çekemezler.
Böyle düşünülmesini sağlayan yine bir kadın ve erkektir.

Evet kadın kocasına bakar, çocuklarına bakar onların her şeyiyle ilgilenir. Tüm bu fedakarlıkları karşılık gözetmeden anaç ruhuyla yapar. Ve ömürlerinin sonuna kadar yapmaya hazırdırlar çünkü Kadın zaten görevlerinin sorumluluklarının farkındadır.
Ama bir kadın eşi ve çocukları tarafından sadece anlaşılmak ister, dinlenmek ister, em pati kurulsun ister, değer görmek-anlaşılmak ister. Bir erkeğin, hayatında olan kadına tutumu;kadını dışarıya karşı hizmetçi veya uşak durumuna düşürmesi, el aleminde böyle yorumlamasına sebep olur. Aynı şey kadının tutumu içinde geçerlidir. Bu durumda birbirlerini anlayan dinleyen ve ortak bir çatı altında yaşamlarını huzurlu bir şekilde devam etmelerini sağlayan şey özveridir. Sen bu kadar yaptın bende bu kadar yaparım deyip nabza göre şerbet vermek yerine BiZ olabilme kavramı doğrultusunda devam edip insanlara karşıda bu tutumu sergiledikleri zaman ne kadın kendini uşak görür, ne erkek kendini başyapıt görür.