bugün

önce kabuk bağlaması, ardından da kabuğunda soyulup dökülerek hiçbir izi kalmaması gereken yaraların kanırtılmasıdır.
Benim yaptığım durumdur.Ne kadar canın acısa da olmazsa olmazdır.
bazı durumlarda önüne "eski" sıfatı bir türlü yerleştirilemez. Bir koku, bir şarkı, benzer bir saç, kişinin kalbinde bir şeylerin kıpırdanmaya başlamasına neden olur.Aradan yıllar da geçse o sevgi ve sevgili eskimez. Sevgili ne yaparsa yapsın o hiçbir zaman suçlu görülmez. Zaman geçtikçe kişi acıya alışır. Öyle çok alışır ki sırf canını acıtmak için yaşamaya başlar anılarda. Büyük aşklar kalpten hiç söküp atılamaz ama birlikte geçirilen zaman da buna ters orantılı olarak azdır.. SÜrekli bir gün kavuşma umuduyla yaşanılır ama bütün bunlar boş umutlardır. Umutların söndüğü an ise kişinin gözlerinin kapandığı, kalbinin durduğu andır. Eskimeyen kişinin ise bunların hiçbirini ruhu bile duymaz. Yelken açtığı başka diyarlarda yeni bir kalp bile edinmiştir..