bugün

bir tür ikilemlik örneğidir... ayrılırken o kadar laf yemişsinizdir o kadar laf etmişsinizdir o kadar olaylar olmuştur ve hala hangi yüzle mesaj atayım ki diye düşünürsünüz kendi kendinize... melankolinin tavan yaptığı dakikalarda safyalar dolusu mesaj yazmışsınızdır şiirlerle doldurmuşsunuzdur lakin gönderme cesaretini kendinizde bulamamaktasınızdır... işte tam o dakika kırılma noktasıdır, ya mesaj atacaksın ve sonucunu göreceksin ya da taslaklara kaydedip birdaha o safhaya gelene kadar o yokmuş gibi davranacaksın...
gönderdikten sonra pişman olmaktan daha iyi durumdur.
'sevdiğini belli etmemek, başkalarına fırsat vermektir' der dedem.
mesaj kim ulan?
gider basarım evini olur biter... **