bugün

gece gece duygusala bağlar şunu der, geçerim.
-ya peki kırık kalbimizi? *
eğer seviyorsan ama unutmak zorundaysan insanı rahatlatan bir şeydir.
yaptım mutluyum, tavsiye ediyorum.
yapılmaması gereken eylemdir. Kolyeleri, kazakları, ceketleri, mektupları, fotografları çöp tenekelerine yığabilirsiniz. Lakin sabah uyandığı zaman gördüğünüz yüzündeki yastık izini, zihninize sinmiş kokusunu, yağmurlu anılarınızı, saçlarına dokunurken hissettiğiniz duyguları hiçbir yere atamazsınız. Öyle ki ölene dek sizinle kalabilirler. Somut olanlardan kurtulmak nafile, mühim olan akıldan, kalpten atmak. Ama imkansız, o yüzden de mühim ya zaten.
gerçekten unutmak istiyorsan atmak gerekiyor.
aslında atmak değil de yakmaktır. 2 dir yakıyorum farklı kisilerin aldığı farklı elbiseleri. neden buna mecbur ediyorlar be sözlük. he neden ?
çöpün atılmasıdır.
eski sevgiliden nefret edildiğinin göstergesidir. umursamayan insanın isterse her an gözünün önünde olsun o eşyalar, yine de umurunda olmaz.
tuvalete atıp, üstüne sıçıp sifonu çeken gördüm. tekrar barıştılar.
gereksiz harekettir. olayı kafada bitirdikten sonra bir de ohooo birsürü şeyi atmakla mı uğraşacaksın? cüzdanımda küpesi vardı, ayrıldıktan sonra epey durdu orada ama etkisiz eleman yani. şimdi de masanın rafına koydum, öyle duruyor, bir metal parçasından daha çok bir anlamı olmayan bir şey şu anda.

ha ne demiştik, kafada bitecek usta.
kendini seven her insanın yapması gereken. Bakıp bakıp dusunmek zaman kaybı.