escinsellikten utanmak

son derece doğal ve acınası bir durumdur. sonu cinsel bir rahatsızlık olan "cinsel kimliğini inkar etme"ye kadar gidebilir. Toplum baskısının yarattığı bu utanma duygusu, çocukluk döneminden sonra ergenlere yoğun çelişkiler yaşatır. Heteroseksüel bir çocuğa ilk aşık olduğu kız için. Nee kız mı? sen nasıl erkeksin, sapıksın! vb gibi şeyler söylense ne kadar zorlanırsa zorlansın o kızdan hoşlanmaktan kendini alamaz. Fakat yanına çok şiddetli başka bir duygu da eklenir: "Utanç". Bu duygu, homoseksüllere hayatları boyunca eşlik eden toplumdan edinilmiş bir yüktür.

intahar sebebi olabilir.hemde çok rahat.çünkü asla deiştiremediğin bir şey için utanç duymaktansa ve şartlar asla değişmeyecekse herşeye rağmen yaşayamaz insan.dayanamaz ya ölür yada öldürür kendini.eğer tutunacak bir dal bile kalmamışsa ve olmaycaksa hiç bir zaman, bu dünyayı insanların ve hatta tanrının bile sizi istemediği bu dünyayı,bir toprak parçasıyla deiştirmenin vakti gelmiş demektir.insan hayatı ucuzdur.eşcinsellerin ki pazara bile çıkarılmaz çoğu zaman.bu durum algılanabilirlikten daha öte bir acıdır.