bugün

bir dönemin kanayan yarasıydı ekran kartı aga. o zamanları bilmez çoğunuz, karneyle ekmek alıyorduk biz. tüp kuyruğuna değinmiyorum bile bak.

her sınıfta bir doktor çocuğu olurdu. tabanı yanan spor ayakkabı mı? ilk bunda. uzaktan kumandalı araba mı? bunda. ekranı yanan kasyo mu? bunda. her şey bunda. ekran kartı da bunda tabi. bi getirirdi sınıfa oyun cdsini şöyle adam indiriyorum, böyle araba solluyorum ya da şöyle görevler var. ilim irfanı sikiim teneffüs olsun da eleman oyunu övsün diye beklerdik. güç bela ikna edip, eve götürürdük cdyi. heyecanla kur ondan sonra oyun açılmasın. neden? ekran kartı aga ekran kartı.

dikkat et o nesil, komple, ekran kartı denen dalga yüzünden öz güvensiz yetişti. yoksa biz özünde çok iyi insanlardık.