dupuytren kontrakturu

ilk defa 19. yy da ortaya çıkan ve ismini fransız bilimci baron dupuytren den alan hastalık. cildin altında ki dokunun sertleşmesi sonucu bazı parmakları hareket ettirememek ve açamamak ile tanımlanabilir.

genelde 50 yaş üzeri erkeklerde görülür.

Avucun tabanında bulunan aponeurosis (aponevroz) palmaris denilen yapının kalınlaşıp sertleşmesi (esnekliğini kaybetmesi) sonucu parmakları kendine çekmesi (fleksiyon) olayıdır. kuruyan yaprağın kıvrılıp küçülmesi misali gerçekleşen bu olayda genellikle serçe parmağın komşusu olan 4. parmak ilk etkilenendir.

Elde palmar yüzde deri ile derin yapılar arasındaki subkutanöz fibrillerin bulunduğu fibro-adipoz dokuyu tutan ve ileri dönemlerinde elde ağır fonksiyon kaybına neden olabilen, nedeni tam bilinmeyen bir hastalıktır.
Etiyolojide nörosifiliz, pulmoner tüberküloz, serbest radikaller, HIV infeksiyonu gibi birçok sebep gösterilmiştir; Bunlar arasında hastalığın ancak alkol kullanımı ve diabet ile ilişkisi kesin olarak gösterilebilmiştir.
Dupuytren kontraktüründe normal yapıdaki band ve ligamanlar, nodul ve kord yapısına dönüşmüşlerdir. Nodüller, ilk görülen primer patolojik bulgulardır. Kord'lar, asellüler yoğun kolajen birikimi olan yapılardır; Kontrakte olup MP-IP eklemde fleksiyon deformitesine neden olurlar). Bu hastalık adını 19. yüzyıl başlarında yaşamış ve onu tarif etmiş olan Fransız cerrahı Baron Dupuytren'den almıştır. özelliği cildin altındaki dokunun üstünün sertleşmesidir.