bugün

Hayatın diğer yüzünün kapısını size açacak bir arkadaşlığa sahip olmaktır. O yüz, sanılanın aksine hiç de acınası, hüzünlü, eksik değildir.
Bu insanların ilginç bir enerjisi ve mutluluğu var. Öyle alıngan ve farklı değiller. Bir engele sahip olmayan insanların onlarla konuşurken sanki sağır bir yaşlıyla konuşuyormuş havasına bürünmelerini hiç anlamam. Ama anlamadığım birinci şey ise, bu insanın halini hatırını ya da çayına kaç şeker istediğini sorarken ona değil de yanındaki insana sormak. Sanki adam dilsiz, ağır hasta, komada ya da gerizekalı falan da yanındakine soruyorlar "nasıl iyi mi? Kaç şeker alır çayına?".

Bir muhabbette geri kaldıklarına da şahit olmadım ayrıca. Aksine benim onlardan öğrendiğim şeyler oldu. En değerlisi ise başka bir bakış açısı kazandırdılar.
Gözlerinin görmemesi, kişisel anlamda kendini geliştirememesi, sosyalleşememesi, kitap okuyamaması, oyun oynayamaması manasına gelmiyor. Bilakis birinin daha lisedeyken yazdığı bir şiiri dinledim, eminim şu an bir okula girsek içlerinden biri çıkıp da yazamaz öyle mizahi ve tarihi bir şiiri.

Velhasıl birlikte olduğum kısa süre içerisinde gördüğüm en büyük farklılık banyoda ellerini karanlıkta yıkamasıydı.
Manevi kardeşimdir.
Sonradan görmeye başlarsa harikalar yaratabilir.bütün duyuları gelişmiş olacağı için.
Benim de boyle bir arkadasim var: babam. Canim, her seyim. Dogustan degil, sonradan Yuzde yuz oraninda gormuyor.
Onu rahatsiz eden, gormemekten cok baskasina, baskalarina bagli hareket etmek.
Gormeyen ya da engelli insanlarin duyarliliklari cok. Ornegin, yasadigi yerin cadde ve sokaklarini daha once gittiyse cok iyi bilir. Telefon numaralarinin hepsini hafizasinda tutar.
Sohbet etmeyi cok sever. Ama toplu yemek davetlerine katilmaktan pek hoslanmaz. Cunku tabagina ne konuldugu soylenmez ve eliyle yoklamak zorunda kalir. Bu da diger insanlarin, hayatlarinda ilk defa engelli goruyormuscasina dikkatlerini ceker. Babam her ne kadar gormese de en ufak bir fisiltiyi dahi rahatlikla duyar ve bundan rahatsiz olur.
Elektrik kesintilerinin onun icin bir onemi yoktur. Kapakli ya da kizakli telefon kullanir. Kapagi acildiginda telefon acildigi ya da kapandigi icin. Numaralar aklindadir ama ceviremez.
Bilgisayar ve interneti anlatildigi kadar bilir.
Ona, onlara " sen bilmezsin, sen yapamazsin" hissi vermek onlari derinden yaralar.
Bazen empati kurmak gerekiyor.
benim arkadaşım olmaktır.
doğuştan görme engelli bir arkadaşa sahip olmaktır.