doğum günü hediyesi alamamak

parasızlıktan veya başka nedenlerden dolayı hediye alamamaktır. *
görsel

görsel

bir durum. doğum günü kutlamasından hoşlanmayanlar da aslında hediye gelince içten içe mutlu olurlar.

Kutlamaları sevmeyen beni derinden yaralayan durum.

En yakın kız arkadaşım biraz erkeksi biridir. Pek ince düşünemez, romantizmden kesinlikle hoşlanmaz, sarhoş olmaz, mümkünse empati yapmaz, güzel cümleler kurmamaya özen gösterir ve aşk acısı çekmez. Ben biraz daha ilişkinin kadın tarafıyım. Yani trip atan, beni hiç anlamıyorsun diyip huzur bozan, istediklerini aşkitom, popişkom, miniksu diye diye yaptıran ve aşk acısı çektiği zaman onlarca insanı etrafında toplayıp durum değerlendirmesi yapan tarafım. 23 yıllık dostluğumuz sonrasında, henüz yeni yaşıma girmeye günler kalmışken bana çiçek göndermiş. Kendisi çiçek sevmez.

Ne olur ne olmaz unuturum erkenden halledeyim diyip gönderdiğini düşünüyorum. Çünkü olay üzerinden 7 ay geçtikten sonra ayağını kırmasını bana hediye almamasına bağlar, 1 dakika söylenirim. Aklıma geldikçe yüzüne vururum. Yiyorsa almasın. Unuturlar diye en az 2 gün önceden doğum günüsüm diye hatırlatıyorum. Bazen bir şey oluyor, bakalım hatırlayacaklar mı psikolojisi oluşuyor, hatırlatmıyorum, unuttukları zaman olay çıkarıyorum.

Babam yine her yıl almaya özen gösterir. Çünkü aynı sebepten. Annemle uzun yıllar ilişkimize konuşmadan devam etsek bile o da hediyesini bir kenara koyar. iş arkadaşlarım alır çünkü hediye beklentimden açık açık bahsederim. Sanki Ben hatırlatmamışım gibi hediyeler gelince aşırı mutlu olup şaşırıyorum o da var.

Yani hoş bir şey değil hediye alamamak. Kutlama, pasta ya da benzeri şeyler beklemeyen insanlar bile hediye bekliyor. Beni mesela kutlamasınlar, alkış tutmasınlar, toplanıp sürpriz diye bağırmasınlar ama hediye alsınlar istiyorum. Çünkü başka ne zaman hediye alabilirim bu kadar insandan? Bu bir fırsat ve fırsatları iyi değerlendirmek gerekiyor.

Edit: arkadaşlar dünya her zaman acımasızdı. Virüs öncesinde çocuklar açlıktan, susuzluktan ve tedavi eksikliğinden ölüyordu. Mal mal oturmak yerine savaş bölgesine gidebilir, insanlara ekmek ve su götürebilir, susuzluğu nasıl bitirebilirim üzerine proje geliştirebilirdiniz. Saçma salak duyarlı pozları kasmak yerine önce ınsanlık için çalışın, sonra başka insanları eleştirin.

bir yerlerde insanlar yemek, su, başlarına çatı bulamıyor. ülkelerinde üzerilerine bombalar yağıyor. insanlar can derdinde, Corona almış yürümüş biri de gelip burada doğum günümde mum ufletip, pasta kesip hediye vermediler diye ağlayip başlık açıyor. hay senin ben derdini seveyim deme ortami yaratmış başlık.

buyur bu sana doğum günü hediyem olsun. al, oku, biraz büyü ve olgunlaş.