bugün

kesinlikle katılmadığım atasözlerinden birisidir.
insan istemez mi doğduğu yerde yaşamayı.
doğduğu yerde toprak olmayı.
memleket hasreti diye bir şey var zira, gene atalarımızın söylediği.
yakın zamanda başıma gelicek hadisedir ayrıca. nasıl kederliyim anlatamam. doğduğum yeri terk etmeme sebep olucak, dinine yandığım karın doyurma telaşı.
istanbulumdan ayrı kalmak zorunda kalıcam. neden? çünkü iş başka şehirde anasını babasını sattığımının dünyası.
bi sürü insanın başına gelmiyor mu, geliyor, ama sanki şu an dünyada sadece benim başıma geliyormuş gibi hissediyorum.
insanoğluna has bi çelişki işte, dünya hep bizim etrafımızda döner sanırız, ne büyük yanılgı.
ben mutlu olamayacaksam doyduğum yerde, neye yaradı benim karnımın tokluğu söyleyin bana.
ama mecrubiyetler var işte, kapitalizmin de amına koyiim ayrıca. istanbulunda amına koyiim, bu kadar pahalı bi şehir olduğu için.
babamında amına koyiim, vakti zamanında iflas ettiği için.
babaların günahlarını çocuklar çeker demiş gene atalarımız. onlarında amına koyiim.
sığdıramadın ya beni koskoca gövdene, alacağın olsun istanbul.