bir versustur. dondurma kutusundan çıkan sarma, dondurma kutusundan çıkan dondurmadan daha güzeldir. keşke hep sarma çıksa amk.
yıl 2009. mekan ankara. sıcağın altındayız ama bi bilseniz nasıl terliyorum. neyse eve attım kendimi zor bela, dal daşşak geziyoz evde anca öyle duruluyor. buzdolabına bi baktım, carte dor fıstıklıyı görünce 'ana!' dedim şaşırdım. o an yaşadığım heyecanı anlatamam size, sevinçten dondurmayı özenle çıkardım, gümüş tepsiye koydum, misafir için olan afilli yemek takımının tatlı kaşığını kaptığım gibi, kuruldum televizyonun karşısına.. aheste aheste açayım, zevkle açayım istiyorum dondurmayı, hiç acale etmiyorum. bi taraftan yan gözle keserken bi taraftan da dondurma kabını açtım..... yemin ediyorum 2 dakika bakakaldım öylece. ben hayatımda böyle hayal kırıklığı yaşamamıştım be sözlük :( o şaşkınlıkla, o sinirle küfürün en alasını salladım tabi. bi tane ağzıma atayım dedim, dolmalar buz tutmuş be sözlük onu da yiyemedim :( ağlattın be sözlük :(
ikisi de dondurma kabındaki salçadan hallicedir.
dondurma ezer geçer abiii.