bugün

yere serilipde kalkamam bir daha dediğin an, gözlerini kapatıp derin uykuların kolunda sonuna sürüklendiğin an, sonsuz aşkdan, tüm sevdalardan, tüm arzulardan, kavgalardan, hezeyanlardan, hesapsızlıklardan sıyırıp kendini, artık bitti, bu son perde dediğin an, yaşam denilen dinamitin fitilini tükenişe yaktığın an, sessizce tüketirken varlık saatini, küllerinden doğan bir anka kuşunun sahillerinde raks ettiği, tepelerinde şakıyarak yaşan sevincini haykırdığı eşsiz şehir.
aziz istanbul
(bkz: kudüs)