dini literatürde tanrıyı kanıtlama gayreti

son moda olan "tek tanrılı dinler"in öncesinde yoktu böyle bi trend. en çok da inananları bol kümesinin son elemanı olan islami kaynnaklarda rastlanır buna.

bilinmesi gereken öncelikli husus tanrı, melek ve benzeri dogmaların kanıtlanabilir olmadığıdır. zaten dogmanın tanımı da kanıtlanabilirlik dışı/"bilinemez" durumları kapsar. tanrıyı saçma sapan laf ebelikleri ve benzetmeler ile kanıtladığını sanan insanlar vardır mesela, bahsettiğim geniiiş kütüphane de zaten bu adamların kaleminden çıkıyor. onlar rasyonel ve sağlıklı düşünebilen insanları değil, ölüm(daha doğrusu yokoluş) korkusuyla götü üçbuçuk atan, ailesinden kaybettiklerinin yokoluşunu da sindiremeyen, ayrıca uğradığı haksızlıkların hesabını bi gün ödetecek babayiğit bir tanrının özlemiyle yanıp tutuşan ve inanmak için yer arayan insanları ikna edebilirler.

(bkz: allah tanrının belasını versin)

zaten imanı olanların imanlarını artıracak; inanmak istemeyenler için de, bir şey değiştirmeyecek çabadır. ateist arkadaşlar, hiç bir şeyin kendiliğinden olmadıklarını bildikleri halde, makro boyuttan mikro boyuta kadar alemlerin var oluşuyla ilgili ne bahane sunuyorlar. meraktayım. ne kadar batabilecekler?