bugün

bana göre bunun cevabı nefsin dini vecibeleri yerine getirmek istememesiyle, bilinçaltının kolaya kaçıp inkar yolunu seçmesidir.
bazıları neden dini kabul ediyorsa o yüzden diye cevap verilesi soru tümcesi.
bazıları içinde din ile ilgili sorularına cevap bulamadığındandır.
ateistler aslında kendilerinin çok ahlaklı olduğunu söylerler. aile yapıları çok farklıdır. misal tanıdığım bir çok ateist annesinin cenazesine bile katılmaz babası ölür yanına bile gitmez. 11 yıldır ailesini görmeyen ateist arkadaşlarım vardır. sorarım hep onlara "neden" diye hemen sıçmaya başlarlar...
Zor olan inanmaktır. Zira islamiyet'te müslüman olan her kişinin eninde sonunda cennete gireceği gerçeği vardır. Buradan yola çıkarsak görmediğin şeye inanmak zordur. Bazıları dine inanmak zor olduğu için inkar eder. Diğer açıdan da düşünmeden inanıldığı için dine inanmak kolaydır. Kaçımız okuyup da inandık? Yoksa alıştırıldık mı?
sonra bu dallamalar dünyada gelmiş geçmiş bütün insanların yüzde 99'undan kendilerini daha zeki sanırlar.
özele indirgemediğimizde insanın bir dini benimsememesi intihardır. fikrinin, zihniyetinin oluşmadığının göstergesi olabilmektedir.
--spoiler--
bakara suresi 6.ayet

“ allah onların kalplerini ve kulağını mühürlemiştir, gözlerinde de perde (gışa) vardır ve âzim bir azap onlaradır.”
--spoiler--
asi ruhlarını konuşturacakları en felsefik durumdur.
dinin mantık hatalarından ibaret olduğundan.

edit: eksileyen müslümanları anlamıyorum. ha, siz de bizi anlamıyorsunuz ?! yup.
inançlı insanların yıllardır anlam veremeyip, kabullenemeyip sordukları sorudur.

cevapları çeşitlidir. inançsız insanlar bu gibi durumlarda, kalplerinin mühürlenmiş olduğu (bakara 7.ayet) ve kalplerindeki bu mühür yüzünden cehennemde yanacaklarını, işin garibi bu mühürü oraya koyanın, sırf yakma zevkine varmak için mi onu oraya koyduğunu kendi kendilerine sorup tebessüm ederler.
iman duygusundan yoksundurlar. olaya mantıksal yaklaşmaya çalışırlar ancak kur'an-ı kerim gibi her soruya cevap verebilen ve her çağa uygun bir kaynak varken mantık çerçevesi de tamamlanmış olur.
bu filmi izledikten sonra inancım değişti açıkçası;

(bkz: soraya yı taşlamak)
agnostik bir yapıya sahip olan ben merak ederim hep : inananlar mı kolaya kaçar yoksa inanmayanlar mı ? neden ? çünkü inanmayanlar düşünen insanlardır çoğu zaman... (çok basite indirgeyerek açıklıyorum vericeğim örnekler de basit olacak.) biz bu dünyaya nasıl geldik, niye geldik, başka bir dünya olamaz mıydı, evren nasıl oluştu vs gibi sorularla boğulurlar. inananlar da bunları düşünür tabii... ama aradaki fark inanan cevabını bulamadığı sorulara Allah yanıtını verirken, inanmayanlar sorgulamaya devam eder. bu ilkel zamanlarda da böyle değil miymiş ? yani; ilkel insanlar ateşi ilk bulduklarında ve dokunup kendilerini yaktıklarında ateşin nasıl oluştuğunu anlayamadıklarından ve onların canını yaktığını fark ettiklerinden ateşe tanrı sıfatını yüklemediler mi ? sonra yağmurların yağmasından ötürü sellerden korkularına su tanrısına dönüştürmediler mi bu tanrıyı ? yani anlam veremedikleri şeyleri tanrı olarak benimsemediler mi ? şimdi de bu böyle... cevabını bulamadığımız sorulara Allah yanıtını verip işin içinden çıkan inananlar mıdır kolaya kaçan yoksa ölmeden önce cevabını alamayacağını bildiği halde sorgulamaya devam eden midir ?
hangi dine mensup olursa olsun bir ateistten sadece bir din fazlasına inanmış olacağını bildiği için olabilir.
"bazıları neden dini kabul eder" sorusuna mantıklı cevaplar bulamadıklarından olabilir.
yaratıcının onlara dini inkar edebilme özgürlüğünü lutfettiği için..