bugün

giriş notu: dindar ailelerin çocuklarının/dine maruz bırakılan çocukların gerçekle kurguyu ayırt edememesi olacaktı başlık. malum, karakter sınırı.

--alıntı--

Araştırmacılar 5-6 yaş arası 66 çocuk üzerinde yaptıkları araştırmada onlara bazıları peri masallarından kesitler olan, bazılarıysa Eski Ahit'ten alınan hikayelerle ilgili sorular sordular. Bu sayede çocukların bu hikayelerdeki karakterlerin gerçek mi, kurgusal mı olduğunu ayırt edip edemeyeceklerini tespit etmeyi hedeflediler. Araştırmacılar şöyle yazıyor:

"Kiliseye gitmek, dindar okullara yazılmak veya her ikisini bir arada yapmak suretiyle dine maruz bırakılan çocuklar, dini hikayeler içerisindeki karakterlerin gerçek olduğu yargısına vardılar. Buna zıt olarak, herhangi bir şekilde dine maruz bırakılmayan çocuklar bunların, tıpkı peri masallarındaki gibi, hayali olduğunu sonucuna vardılar."

"Dindar öğreti, özellikle de mucize hikayelerine maruz bırakılmak, çocukların imkansız olana daha temelden açık olmalarına neden oluyor. Yani bu çocuklar, sıradan neden-sonuç ilişkilerinden yoksun olan imkansız olayları daha yaygın olarak kabul ediyorlar."

--alıntı--

kaynak : http://evrimagaci.org/fotograf/73/6186
doğru önermedir.
çocuk yaştan beyinlerini yıkamaktansa, büyüdükten yani doğruyla yanlışı ayırt ettikten sonra eğitim (verilecekse) verilmeli.
Çok dogru bir önermedir.

Zaten neden-sonuç iliskisi kurmayan, düsünüp sorgulamayan kisiler her zaman her söyleneni (kendi dogrularina uyuyorsa) dogru kabul ediyorlar.

Bu bir nevi legolarla oynamak gibidir. Parcalar birbirine uyuyorsa sorun yoktur, ama parcanin ne oldugu önemsizdir.
kısmen katıldığım önermedir. yaramaz bir çocuk ailesinin sürekli '' allah seni kör eder'' demesinden dolayı oyuncak tabancasıyla arada bir havaya ateş ederek allahı vurucam diyordu. garip.
pokemondan etkilendiği için bilmem kaçıncı kattan atlayan bir çocuk hatırlıyorum. büyük ihtimalle her pazarı kilisede geçiren bir çocuktu. veya kur'an kursuna gidiyordur o yüzden algılayamamıştır pokemonun gerçek olmadığını. hatta belki dindar bir yahudidir.

bir dönem sihirli annem gibi bir saçmalıkla siktiler çocukların zihnini. kendini peri zanneden mi dersin zamanı durdurmaya çalışan mı dersin. kimin nasıl gerçeklik algısını yıkmaya çalıştığı, çocuk zihinleriyle oynadığı aşikar.

çocukların gerçeklik algısıyla oynayan binbir çeşit şey var. ve bunların tamamı insan ürünü şeyler. dini kıssalardaki karakterleri gerçek sandılar diyor sevgili bilim adamları incelemerinde. sadece omur iliğe sahip olup da bilim adamı olana da ilk defa rastlıyorum. e be embesil adamın inancına göre zaten musa peygamber vardı veya kızıl denizi ikiye yardı. adam inancı gereği mucizelerin "gerçek" olduğuna inanıyor.

gerçekle kurgu karmaşası yaşayan çocuklardan bahsediyorsak; onlar da kendi kendilerine sırf Allah ı yalanlamak için kurguladıkları delillere bir süre sonra kendisi de inanan büyük çocuklardır. cebine kalem taktıkları beyaz önlükleri bilem var.