bugün

din ile alakasız bir kavram. ahlak kurallarını vicdan belirler.

(bkz: siirt te ki tecavüzlerin sır gibi saklanması)
sünnete mutlak bağlılık tam ve doğru ahlak'ı doğurur.çünkü hazreti muhammed(s.a.v) en üstün ahlak üzere gönderilmiştir dolayısıyla ona uyan her mü'minin üstün bir ahlaka sahip olduğu söylenilebilir.
kimi zaman doğru, çoğu zaman ters orantı.
elma ile armut arasındaki ilişkidir kanımca.
ahlaki anlayış bölgeseldir.din evrenseldir.
felsefe, din olgusunu, dinin objelerini ve dinin temel sorunlarını konu eder.akıl ve mantıksal düşünme süreçlerini kullanarak tüm bu olgulara felsefenin bir dalı olan din felsefesi açıklama getirmeye çalışır.aslında din de felsefe de "evrenin kaynağı nedir?" sorusuna cevap arar.kaynağı ilahi varlık olan dinsel bilgiler dogmatiktir; mutlatktır değişmez dolayısıyla inanca dayalıdır.felsefe ne din içindir ne de dine karışıdır.
din ahlakı öğütler fakat, ahlakın yetersizliğinden dine neredeyse öğüt verilecektir.Bunu yaparak tabu yıkdıklarını düşünenler elbette vardır fakat anlamadıkları tabuları önlerinden alıp arkalarına koyduklarıdır.

(bkz: körelen kavramlar)
(bkz: dine köşesinden inanmak)
ezberlediğin duayı dersten çıkınca unutma çabası.
bazen doğru orantılı, bazen de ters orantılı olan ilişkidir. zira satanizm de bir dindir çünkü. ahlaklı satanistler kulağa ne kadar komik gelmekte. sadece müslümanlığı baz almayın derim. fakat islamla ahlak arasındaki ilişki dersek her zaman doğru orantılıdır.
"Dinci olmadan ahlaklı olunabilir ama ahlaklı olmadan dinci olunabilir."sözlünün özetledigi durumdur.
ahlakın dini içine aldığı ilişkidir.
Ahlak dinin enstrumanıdır. çoğu zaman din adamları bu enstrumanı kullanmayı bilmez, kulağa gelende hoş gelmez.
Bu ilişkiyi Ateş ilyas Başsoy güzel özetlemişti: "Din doğru olan şey ne olursa olsun emredileni yapmaktır. Ahlak emredilen şey ne olursa olsun doğru olanı yapmaktır."
din ve ahlak arasındaki ilişki biskrem ve ayran arasındaki ilişki kadardır.
doğrudan ilişki olmasa da kültürümüzde din kültürü ve ahlak bilgisi diye okutulan dersler neticesinde böyle algılanmaya başlamıştır.

ateist, desit bir insan da ahlak sahibi olabilir, nitekim dindar kesimden de bir çok insanın ahlaksız olduğu kanıtlarla mevcuttur. fakat dindarlar ahlaksızdır ya da ateistler ahlaksızdır diye bir çıkarım yapılamaz.

kişilik meselesidir.
Dini olmayanin korkusu olmayacağı için her boku yer.
Yüksek bir ilişkidir.