bugün

içime fil oturdu.

1'leyin lütfen.
ben derdimi ne dostuma , ne düşmanıma söylemem.
çünkü bu dostumu üzer; düşmanımı sevindirir.
aynı yoldan yürümedikçe , aynı acıdan geçmedikçe kimse kimseyi anlayamaz.
görsel
içlerinde bulunduğum yazar toplulugudur. olum çok kötüyüm lan.
sözlüğe ilk üye olduğum zamanlardi. böyle deli gibi ders yoğunluğu var, sabah bi çıkıyorum akşam geliyor çantayi firlatip küfür ediyorum eger mahsun gunumdeysem olur mu böyle olur mu kardes kardesii vurur mu tarzi nerden aklimda kaldığı belirsiz türküler söylüyorum. biz bu kentlere sigdik da bu kentler bize sığmadı usta filan söylüyorum durum vahim yani :D

bi kac derdim var işte. bunu da gerçek hayatta kimselere anlatamıyordum. özel hayatimin basuru gibi düşünün, özelin özeli yani *

bir gün nasıl dolduysam bu başlığa yazdım. biri yazsın bi fikre ihtiyacim var lan dedim.

bes dakika sonra bir mesaj geldi aynen şöyle: ''hadi anlat''

öhh amk *

ben bakkala firina girince para vermeden selam verip hal hatir soruyom aga dert anlatcaz da böyle giriş mi olur *

neyse kafam atik zaten, dedim yumuşak davranayim hal hatir sordum.

''teşekkür ederim iyiyim ee nedir derdin hadi anlat'' dedi.

ya bir utandim bir utandim bir kızdim kendime ulan derdini suya anlat sonra da dök onu. ne işin var bu başlıklarla diye *

aha bir daha da yazmadim bu başlığa.
simdi yazdim evet ama dertlesmek için değil bunu anlatmak icin *

bir de aklıma şey geliyor bu başlığı görünce,
benim yaralarim tuzum tuzum der
bir derdim var bin dermana değişmem.

millet olarak bizim yaralar biraz fazla tuzum tuzum diyor sanki degil mi :d
Derdimi tasamı buraya sıçıcam çünkü başka yer bulamadım. Evet yanlızım.

Gelecek yorumların,mesajların %90ının aynı/benzer olacağını bilerek,bunu göze alarak yazıyorum o kadar çaresizim.

Elim ayağım titriyo o yüzden pek mantıklı bir yazı beklemeyin,ben de beklemiyorum zaten.

Ben ölemedim anasını satayım. Yaşayamıyorum ama ölemedim de.

Şimdi bir insan tarif edicem size,lan nerdeyse eminim benden başka böylesi yoktur da bi umut işte.

Şimdi bu insan genç bir yetişkin olsun. Bu aptal tüm ergenliğini ve sonrasının çoğunu okumaya araştırmaya harcamış olsun bok var gibi. Sonucunda da hayatı kaysın. Yaşayan bilir mi diyim ne diyim. Şimdi buraya satırlarca çok bilimsel işte kanıtlı bilmemneli yazı yazılır da ne imkan var ne gerek. Aga kısaca sen bişeyi bilmiyosan bilmiyosundur. O konu hakkında hiçbir fikir sahibi değilsindir. O konu hakkında üzülemezsin,mutlu da olamazsın. O konuyu umursayamazsın,kafana da takamazsın. Çünkü bilmiyosun anasını satayım yok yani senin için o. Olmayan bişeyin bir eylemi,etkisi ve başka birşeyde tepkisi de olmaz. Bunun tam tersi de işte sen birşeyleri bildikçe onları kafana takmaya, onlar hakkında bir fikir sahibi olmaya mecbur kalıyosun. Çünkü artık biliyosun alüminyum geri dönüşü yok. Bak ben de normal sıradan bir insandım 16 17 yaşıma kadar ama sonra hep eksiye gittim hep eksiye. Hani ütopik, mükemmel bi evrende/dünyada/hayatta tam tersi hep artıya hep artıya gitmiş olmam lazımdı ama var olan dünya/sistemde bu seni hep eksiye götürüyor. Çünkü aptalların hayatta kaldığı,yüceleştirildiği bi dünyadayız malesef. Bir kitap vardı bak şimdi ne ismi ne yazarı hiçbirşeyi aklımda değil anasını satayım,alman bi adamdı sanırım, psikolojiyle felsefeyle falan uğraşıyo bu herif. Kanıtlayamadığım için de götümden uyduruyo gibi gözükücem ama inan öyle değil,bulursam editlerim burayı da. Diyo ki kardeşim; insan kendinden daha zeki olanın kendinden daha zeki olduğunu algılayamaz. Bak aslında çok basit mantık, matematiksel anlatayım da daha basit olsun. A kişisinin zeka seviyesi 10 B kişisinin 11. Şimdi bu durumda B kişisi A kişisinin zeka seviyesinin 11 olmadığını algılayabilir ama A kişisi B kişisinin zeka seviyesinin 10'dan fazla olduğunu algılayamaz. Çünkü buna kapasitesi yok anadın mı. Onun algısı 10'a kadar 10'un üstünü algılayamaz. B'ninki 11'e kadar olduğundan 12'yi algılayamaz ama 10,9,8'i algılayabilir. Ve bu durum genelde şöyle gerçeğe dökülür. Bu A kişisi 10 aklıyla 11 aklı olan B kişisini aptal görür. En acısı da bu durum. Hatta belki dünyadaki tüm sorunlar bundan kaynaklanıyo anasını satim.

Bunları niye anlatıyorum ? Çünkü ben yaşıyorum janiim. Hem de çok uzun zamandır. Ve ben bunu bi 50 sene daha falan yaşayabileceğimi sanmıyorum. Çünkü bildiklerimin karşısında çaresizliklerim var sadece. Farkında olup elinden birşey gelmemesi inanılmaz can sıkıcı birşey. Senden aptallar tarafından aptal yerine konmak inanılmaz can sıkıcı birşey. Herkesin kabul ettiklerini kabul edememek yaşamayı imkansız kılan birşey. Sevginin bile aslında çok anlamsız birşey olduğunun farkında olmak sağlığa zararlı abicim. insanların %90ının hatta daha fazlasının inandığı,doğru sandığı şeylerin yanlış olduğunu ve asıl gerçeklerin ne olduğu öğrenince çıldırıyosun. Seni hayata bağlayan birşey de kalmıyor. Bir kardeşim bir sevgilim vardı,sevgilimden ayrıldım ayrılıcam,kardeşimle de kavga ettim. Önceki intihar planlarımı o 2si önlemişti şimdi bunlar da hiçbirşey ifade etmiyor. Çok şey yazasım var da ne ben seni boğayım ne sen bunu okumaktan vazgeç. Öyle işte.
Şurada kimin derdine ortak olduysam vefasızın teki çıktı. bunları insan yerine koyanda oluyor genelde kabahat, hiç dinlemeyin derim.

Adama nasılsın diyorum, derdini anlatıyor susuyor. insan bir nasılsını da mı çok görür, kurtlar mı yetiştirdi sizi ? Böyle tiplerin vefasına da ihtiyaç duymuyorum ama insan günlük bir sohbetin dahi gereklerini yerine getiremeyecek kadar nezaketten yoksun olmamalı. Yine alakasız bir biçimde nefretimi kusup esenlikler diliyorum.

Anlatmayın derdinizi bana, şeref yoksunları !

(bkz: swh)
benim. dert kusuyorum. yeşil yeşil.
geçmiş günlerde bir yazar dertleşmek istiyorum diye mesaj atmıştı. bende insanlık namına hay hay deyip dinledim derdini. anlattı, tavsiyeler verdim ve en sonunda bir teşekkür dahi etmeden ve attığım son tavsiye ve yorum mesajını cevaplamadan ortadan kayboldu. insan bir teşekkür ederdi. kendimi kullanılmış olarak hissediyorum. neyse insanlık kazandı sonuçta.
Ben anlatırım ama dinlemem baştan söyleyim.
dertleşme sorunu yaşıyorum maalesef...
dert dinlenir. çözüm aranmaz.
isterimde kontenjanım doldu.öyle hikayeler anlatıyorlarki geceleri aklıma gelince uykum kaçıyor.beni trollüyorsanız hakkımı helal etmem.
bu da yeni numaranız mı genşler?

dertleşmek istiyormuş bak hele bak bak. *
şu sıralar benim de anlatsam anlatılacak gibi de değil.

hofff sözlük.