Arap milliyetçiliğinin en önemli ve ilk teorisyenlerinden biridir. 1861 yılında Ortodoks mezhebine bağlı Hristiyan bir ailenin çocuğu olarak bugünkü Lübnan'da doğmuştur. ingilizce,fransızca, latince,almanca,ibranice ve süryanice gibi pek çok dil bilen bir tarihçidir. en önemli eseri 1902-1906 arasında yazdığı islam medeniyeti tarihi adlı eseridir. Eserlerinde Araplık şuurunu ön plana çıkartmış , islam ve din unsurunu geri plana itmiştir. Özellikle Türklere karşı oldukça taraflı ve kindar fikirlerini eserlerine de yansıtmaktan çekinmemiştir. islam Medeniyetini tamamen bir Arap Medeniyeti olarak göstermek amacıyla hareket etmiş ve "Arap Uyanışı Kuramı" adlı fikriyle bu düşüncelerine temel oluşturmaya çalışmıştır.

Özetle Doğu dünyasını batılıların gözüyle yorumlayan doğulu bir oryantalist olarak tanınmıştır.
arap edebiyatının mihenk taşıdır.