hüseyin üzmezin hapishane anılarını anlattığı kitabı.

düsünüyorum da:
- hapishane yillarindan bana ne kaldi?
basit bir ders:
samimi olmak...
insan samimi olunca sonradan hata yaptigini anlasa bile pisman olmuyor.

ben daha olayin ikinci günü hata yaptigimi anlamistim. bunu bizden olanlar da olmayanlar da söylüyordu. bütün gazeteler boy boy demeçler, sütun sütun yazilarla doluydu.

nice devler bir anda küçülmüs, ufalanmis, yok olmustu. herkes kendine bir sey siçramasindan korkuyordu. büyük peygamerin ondört asir sonra bir mucizesi gerçeklesiyordu:
"bu dava garip gelmisti; garip gidecekti."

1952 yilinda devrin ünlü gazetecisi ahmet emin yalman'i vuran hüseyin üzmez'in çilelerle örülü hatiralari...