canım dedikçe canın çıksın diyen insan

insanız.. her birimizde biraz nankörlük var elbette. hani çiğ süt emmiş derler ya, o hesap. hep biraz daha fazla olsun isteriz. elimizdekilerle yetinmeyi bilmeyiz çoğu zaman. daha güzel bir cep telefonu, daha güzel bir ev, daha güzel bir araba, daha güzel..,daha güzel.. vs.

bir de çevremizdekilerden istediklerimiz vardır. doyumsusuz ya hani! karşıdaki kişi biraz taviz vermeye görsün. abanırız da abanırız üzerine. hiç kendimizden vermeyi düşünmeyip, sürekli karşıdan bekleriz. karşıdaki itiraz etmeye kalkarsa "ben buyum" deyip, işin içinden sıyrılmaktır yaptığımız.

bir de bu olayı abartanlar vardır. hadi kalbi kırılmasın, hadi biraz taviz vereyim, hadi..,hadi.., derken bir bakmışız ki isteklerin ardı arkası kesilmiyor. taviz ver taviz ver nereye kadar? bugün gönlünü etmek için yaptığın herşey, yarın sana daha fazla isteklerle geri dönüyor. ömrünüzden azar azar tüketiyor. işte bu tür insanlar için kurulan cümledir.

+canım
-canın çıksın!