caktirmadan laf sokmak

bir nevi ego tatmini. karşımızda laf sokmamızı bile anlamayacak derecede insanların oluşundan duyduğumuzun ezikliğin verdiği savunma psikolojisi.

(bkz: çaktırmadan bok atmak)

(bkz: sarcasm)

bu durumda birkaç önemli husus vardır. öncellikle kime çaktırılmayacak laf sokma eylemi?

eğer laf soktuğun kimseye çaktırmayacaksan ki bu baştan yanlış bir önermedir. burada önemli olan senin çaktırıp çaktırmaman değil onun çakıp çakmamsıdır. ha ben lafı sokarım çakmazsa da çaktırırım dersen o ayrı.

ikinci husus lafı kendine çaktırmadan sokmaktır. bu da bilinçsizliğin tavan yapmış halidir. bahsi geçen laf sokma eyleminin en makbulünün herkes tarafından çakılması gerektiği göz önüne alınırsa gerekli ama yeterli olmayan bir hadisedir.

son şık da olayın geçtiği mekandaki üçüncü şahısların laf sokma eylemini çakıp çakmamasıdır. sonuçta laf sokma işlemi kişisel tatminle alakalıdır. laf soktukça prestijinin arttığını zanneden abalaklar çıkabilir. bu yüzden bunlar için önemli olan üçüncü sahışların sokmaişlemini çakıp çakmamaları, çakmaları halinde kendi içlerinde bunu fiskosunu yapmaları, sokma işlemini yapan kişiyi göklere yükseltmelerini görmek, duymak, bilmektir.

entryleri gereksiz yere uzatmaktan hiç haz etmem bu yüzden toplumsal bir mesajla noktalamak istiyorum sözlerimi:
"soktuğunuz yere, kişiye ve mekana dikkat edin."