bugun bir huzun var icimde

hicbir zaman kuramadıgım cumle.

Gülüsü buruktu iste yalnizligin, kendini saklayisina kendi agliyordu, Maviler de dalgalaniyordu iste, bu kisin gri ritminde. Olasi yerlerin düsünceye odaklanmasi sevdirmiyor bana simdiki yerimi. Hep bir uzakligin özleminde özleme tutsak yasamanin sizintisinda bir yanim,agrilarimiz dünlerden kalma. Unutulmanin ani simdi unutulmuslugunda dünyanin, kederin yüz hatlarina ben yansiyorum yaniltirim diyorum kederi, olmuyor. Duygumun üzeri kabuk bagladi, kurudu, pul pul dökülse parcam olmaz benden yana, kendimide yanilsadim kendiligimde. Sevemedim bu sehri insanlari.
Acinacak hallerin zayifliginda aciyorum acinacak zayifliklarima. En kötürüm kalan yer kalbim, kangren hislerin yarina baglantisi yok, yok yoklugun kendisi. Anlattigim ve durmamaksizin anlatacagim en güzel hikayelere ihanetim, dilime, sesime yabanciligim, ve hapsolmus dört duvar köselerin ekseninde eksilirken...lal olmus yüregim. oysa iki örgülü cocuk masumlugunda icime cekip umutlarin nefesini hic solumadan yasarim sanniydi belki yaniltim. Cok konusmalari raflara kaldirali,yüregime acilmis sohbet odalarinda dinletilerde,dinlenmelerim. Hic bir ulasim ulastirmiyor bana diger parcami.
Ve hic bir ulasim dünyadan yana yadirgamiyor bu ulasimsizligi..Oysa hissim yüregim diger parcami hep sahiplendi,bekledi, özledi sevdi,baglandi bagli kaldi. Kar yagiyor disariya ,yüregim hala sicak onca yazimlara, onca yasanmisliklara, onca celiskilere ragmen. Gülüsü buruktu iste yalnizligin, kendini saklayisina kendi agliyordu, ve hic kimse yadirgamiyordu bu durumu. Acaba herkes benim gibi histede olsa diger yanini bulmusmuydu...

(bkz: bu sabah yağmur var istanbulda)

zamanla "günaydın" kelimesinin yerini almaya başlayan cümle.

(bkz: eylül ayında yağmurlara karışmak)

(bkz: hüzünün en çok yakıştığı mevsim sonbaharda olmak)