bu devirde hala köylülere saygı duyuyorum demek

kesinlikle yapmacıklıktır. zira köylülerin de artık doğallığı falan kalmadı. kızlar aynı şehirlerdeki kızlar gibi giyinmeye başladılar, o saf köy delikanlılara bile apaçi olmuş. köy günümüzde nedir? erkeklerin kahvelerde dedikodu yaptığı, kadınların çalıştırıldığı geri kalmış yerler. yani sırf domatesi hiçbir katkı maddesi olmadan yetiştiriyorlar diye köylülere neden saygı duyayım ki? bence köylüler gelişen teknoloji ile biten insanlığın birer parçası olmaktan kaçamadılar. bir domatesleri bir de yumurtaları kaldı. onlar da bitince traktöre mi saygı duyacaksınız bakalım?!

köylü milletin efendisidir
atam ne güzel söylemiş.

(bkz: adam gezmiş görmüş beyler)

(bkz: insana insan olduğu için saygı duymak)

(bkz: cool adam sıçıyor)

köy görmemiş insan söylemi. ben her sene giderim köyüme. her sene aynıdır...

domates neyse de yumurta biterse traktör olmuş olmamış bana ne!

kendini bilmezliktir vazgeçin bu genellemelerden artık.

kısmen yanlış bir davranıştır. ama genellemek bize birşey kazandırmaz. iyi köylülerimizde vardır. ayrıca köylüye saygı duyan insanında kaldığını zannetmiyorum.
eskiden köylü milletin efendisiydi şimdi ise küçümsenen insan.

sormak lazım senin bu sabah yaptığın kahvaltıda yediğin dometesidir hıyarıdır zeytinidir veya hepsini geç o sürülen çukulatanın fındığı fıstığında köylünün hiç mi emeği yok?.elbette var. o zaman saygı duyacaksın. şimdi daha yeni egenin bir köyünden geldim bizi incir ağaçlarının oraya götürdüler orada istediğin kadar al topla hepsi senin olsun dediler şimdi bu olay istanbul da olsaydı karşımdaki adam bana öylemi diyecekti, hayır demeyecekti o yüzden ben köyüme laf ettirmem arkadaş ne demiş atam köylü milletin efendisidir.

eğitimsizliğin tavan yaptığı, toprağını, ekinlerini idare edemeyecek kadar cehaletin içinde kıvranıp, şehirlere akın eden, bakteri misali çoğalıp üremeyi bile kontrol edemeyen insanlar var...uyum sorunu yaşayıp, psikolojileri bozulan, görünce çok üzüldüğüm uyumsuz insanlar cirit atıyor şehirlerde...köyünde kalıp besicilik, meyve ve sebze üretimi hakkında yeterince bilgi toplayıp, ürettiği besinlerle saygımızı kazanan, ülkeyi kalkındıran nice efendi köylülerde mevcut.

(bkz: eğitim şart)

gidip görmeyen insanın salak salak laflar ettiği mal kişilik sözüdür.