boşanmış anne babanın çocuğu olmak

bazen en doğru olandır. her an kavganın, kargaşanın içinde kalan çocuktan daha fazla iç huzura sahip çocuktur.

Arada kalmaktır sana tavsiyem kurtul o aileden kaç git.

Can sıkar.

Fakat boşanmamış ama mutsuz anne ve mutsuz baba çocuğu olmak daha çok can sıkar.

ilişkideki üçüncü gibi hissettirir, suçlu sizmişsiniz gibi hissettirir..

Bırakın boşansınlar.

genelde baba kısmında sorun olur ve bu şekilde boşanılır. sorun olmasa bile boşandıktan sonra olacaktır. eğer birey erkekse muhtemelen bunu ilerleyen yaşlarda daha az takmaya başlar hatta hiç takmaz ama eğer kızsa daha duygusal ve yoğun yaşanır yine genelleme yapacağım ama boşanmış anne babanın kızı çok fazla ilgiye muhtaç olduğundan ayran gönüllü* olacaktır, içine kapanık olacaktır, çoğu zaman depresif olacaktır ve biraz avrupa meraklısı olacaktır ayrıca hep arkaplanda olduğunu düşünecektir. bunları hakaret olarak söylemiyorum kendimden yola çıkarak ifade ediyorum.

Sorunlu bir aile(!) ortamında büyümektense ayrılmaları daha iyi dedigim durum. Keşke boşansalardı. Kınamayın sakın beni. inanın çekilecek bir ev değil. Belki herkesin gidecek başka bir yolu daha olurdu.

zor çok zor bir durum. bir de taraflardan biri ellisinden sonra ergenlik hallerine girdiyse.
annem yalnızlıktan sürekli ağabeyimle bana sarıyor. neden aramadınız, nereye gittiniz her gün 1000 defa duyuyoruz bunu.
babam yanıma her geldiğinde sevgililerini anlatıyor.
emin olun babanızı sevgilileriyle konuşmak ızdırap veren bir şey.
adam öleceksin bir gün biriyle sevişirken diyorsun anlamıyor.
boşanacaksanız çocuk yapmayın. kimsenin çocukların hayatını mahvetmeye hakkı yok.

Genelde erkekler bosaninca çocuğu başından atar yeni aile yeni çocuk devam eder. Kahrini annesi ceken çocugun ancak 18-20 yaşlarında kafasina bu gercekler dank eder babayla arayi iyice açar. Hatta siler. Cevremde de var kiz çocuk babasını ariyor 10 kere bayramini kutlamaya babasi açmıyor ki bisey ister benden diye.

arada kalmaktır. birine haklısın desen diğeri babası kılıklı der diğerine haklısın desen anası kılıklı derler.

Erkek çocuğu başından atmaz. Yasalar erkeğin kendi çocuğunu görmesini yasaklıyor. Sonra da haciz falan. Ha kötüsü var mıdır? Vardır. Ancak çoğunluğun durumu erkeğin çocuğunu görmesi yasak.

içinde bulunduğum durumdur. zor bi durum yani özellikle de çocuk ergenlik çağındaysa ama şimdi bakınca iyi ki de boşanmışlar diyorum. aralarında zaten ne bi sevgi ne de saygı vardı. benim için evliliği sürdürmeye çalıştıkları çok belliydi.

not: 6 sene önce boşandılar

Ebeveynleri Boşanmalarına rağmen, iki sorumlu anne ve baba olmaya devam ediyor, sevgi ve şefkatlerini eksik etmiyorlarsa, ailesi dağılmamış birçok çocuktan daha mutlu olabilen çocuktur.

Maharet ebeveynlerde!

Bence en ve tek zor yanı;yanında kaldığınız ebeveyninizle tartıştığınızda;kavga ettiğinizde çok yalnız hissetmek oluyor çünkü evdeki tek sığınağın o ebeveyn oluyor zaten.Onunla aran kötü olunca otomatikmen tüm ailenle aran kötü gibi hissediyorsun.Hele bir de benim gibi tek çocukluktan da muzdaripseniz.Ama bunun dışında doğru düzgün bir şekilde gerçekleştirildiğinde çocuğu çok hırpalayan bir yönü yok bence