bir lunapark kızının hikayesi

hüzünlü mü sevinçli mi anlayamadığım bir hikaye dinlemiştim yıllar önce. anlatanlar bile göçtü gitti.
toparladıkça anlatıcam.

ailesi, trakya panayırlarındaki lunaparklarda çadır kurup, langırt, sigaraya halka atma ve ufaktanda ruletvari çarkıfelek masalarında afedersin kumarımsı oynatıp yaşamını sürüdren bir aileydi.
gözünü açtı onları gördü. gayet mutluydu. çoğu roman insanı gibi her fırsatta oynuyordu.
lunaparka çadır kurduklarında ise ailedeki diğer kızkardeşleri ve teyzeleriyle daha çok oynuyorlardı ki millet gelip masalarda langırt vs oynasın.

yazlar kendince eğlenceli geçiyordu da kış olup roman mahallesindeki evlerine geldiklerinde sıkılırdı biraz.
daracık ev 10 nufus, havasız vs. dert ederdi kendine.
kardeşleriyle, teyzeleriyle de ufak tefek kavgalar çıkardı.
bu kavgalardan birinde teyzesi, "biz seni mezarlıkta bulduk zaten" demişti. diğeleri de gülüşmüştü. önce o da güldü ama günler sonra aklından bazı şeyler geçmeye başlamıştı.
ailesiyle olan bazı farklılıklar gözüne batmaya başlamıştı.
o bembeyazdı ailesi epey esmerce hatta yaşları yakın olan kardeşi bile epey esmerdi, kendisinden.

bi gün lunaparkta halka atma tezgahına bakarken bi delikanlı geldi.
epey attı ama sigara alamadı. hala atmaya devam ediyordu.
pek kimseciklerde yoktu. bizim kız bi kaç kere takılma baabında bişeyler söyledi delikanlıya. o da güldü falan.
sonra delikanlı "ya sen romana benzemiyorsun, roman mısın" dedi.
o da romanım falan deyip konuyu kapattı. çok halka attı ama sigara alamadı diye bi pakette sigara verip işine devam etti.
bu olay düşüncelerini iyice yükseltmişti.
sabah teyzesine sordu. ben neden size benzemiyorum diye. o da ne bileyeim falan deyip geçiştirdi.
annesine epey yakındı kız, neredeyse en çok o sevilirdi, annesi tarafından.
ona da sordu, cevap alamadı pek ama ısrar etmeye başladı.
annesi ağlamaklı oldu. sen benim kızımsın. ne diyosun sen falan dedi ama bizim kız bişeyler olduğuna iyice emin oldu.

akşam hiç görmediği bi şekilde annesiyle babasının ciddi ciddi bişeyler konuştugunu gördü. epey sessiz konuşuyorlardı.

isteyen ek yapabilir çünkü içinde hatırlayamadığım yerler olursa kurguluyorum.
bir kızın hikayesidir.