bugün

bazen bi parfüm kokusu, bazen bi sigara kokusu, bazen ise bir yumuşatıcı veya bir yemeğin kokusu bile sizi küçüklüğünüze götürmeye yetebiliyor.

belki dalıp gidiyorsunuz "eski" ve "değerli" günler aklınıza geliyor, bir sigara içip "yeni" ve "değersiz" yarınlara gözyaşı döküyorsunuz.

tam bu noktada yaşama hevesi de sigaranın dumanıyla uçup yok oluyor.

yani bir koku bile hayatınızı gözden geçirtebiliyor.

tanım: benim çokça yaşadığım durum.
Çok ilginç bir şeydir bu. geçenlerde banada bir miktar olmuştur. Rüzgar burnuma tuhaf bir koku getirdi aniden unuttuğum bir günden bir kare canlanıverdi. Ölüyü diriltir; anı olarak.
bir kokuyla geçmişe gidersin üzülürsün, bir süre sonra olmayan bir kokuyu alırsın ve dahada dibe batarsın, kokular hoş izler bırakmaz kolay kolay.
eski zamanların birden ruhunda ve kalbinde canlanıvermesi..
Muhteşem bir histir.
(bkz: kayıp zamanın izinde)
çok büyülü bir andır.
ılık ılık esen rüzgarla birlikte bir bahar sabahı ağzındaki yarıya inmiş sigara ile yürürken burnuna bir koku gelir. aman tanrım dersin, duraksarsın gözlerin uzaklara dalar, koku seni hülyalara daldırır. o gobitçi tezgahından gelen haşlanmış yumurta kokusu ilkokul birinci sınıftaki yumurta gününe götürür seni ve işte geçmişe yolculuğun başlamış olur...
doldurma parfüm kokusu ise gitmeyin oldugunuz yerde kalın. boşuna mi 300-400 lira parfüm parası veriyoruz? gideceksiniz orjinal parfüm kokusuyla gidin.
lisede iken erkek hocaların sık kullandığı bir parfüm vardı. nerdeyse her hoca kullanıyordu, popüler pahalı bişeydi.
sabah okula gelince ortalık parfüm banyosuna dönerdi, artık kokusundan tiksinir hale gelmiştim. lise bitince bir daha o parfümden sıkanlara rastlamamıştım. ta ki, karşı komşumuz aynı parfümden alıp kullanana kadar. her gün işe giderken karşılaşıyoruz, sayesinde kendimi hala lisede hissediyorum *
Zaman makinesi yerine kokular var.
Sık sık başıma gelen. Iyi ki de böyle bir özelliğim var. Unuttuğum herşey kare kare gözümün önüne geliyor.
bastırılamamış duyguların dışa vurumu ile alakalı gitmedir.