bir kez olsun koklayamadan niye gittin be kardeşim

kardeş özlemi duyan, veya kardeş olarak adlandırdığı kişiyi kaybetmiş insan söylemi.
*
24 şubat 2005'te aldım haberini kardeşim, 13 senelik yalnızlığıma son verecektin. şimdi 5 yaşında bir cıvıl cıvıl bir şey olacaktın. koşacaktın evin içinde, ağlayacaktın. bilgisayar başındayken tepeme dikilip, abi beni de oynat diyecektin. meleğim olacaktın lan benim sıpa. ama sen gittin be kardeşim, bir kez olsun koklayamadan gittin. bıraktın beni, yapa yalnız, çaresiz bıraktın. el kadar bedenini çöpe atmak istedi doktorlar. izin vermedim. minicik bir kutuda verdiler seni bana, hıçkıra hıçkıra açtım. ne yüzün belliydi, ne ellerin, ne ayakların. parmak kadardın..

oysa sen gitmeseydin ;

koskocaman bir delikanlı olacaktın. biraz daha büyüyecektin, alem yapacaktık seninle. paran olmayacaktı, gelecektin. ama sen gittin be kardeşim. aldılar seni benden. bir kez olsun koklayamadan, kardeşim diye bağrıma basamadan göçüp gittin.

belliydi zaten anamın karnında ki yaramazlığın. durmuyordun içerde. keşke bu kadar yaramaz olmasaydın be kardeşim.. gitmeseydin lan işte sıpa. gitmeseydin ne olurdu. şimdi belki seni uyuturdum ben. acıkırdın, seni doyururdum. sıçardın temizlerdim lan. vallahi temizlerdim. gitmeseydin be kardeşim.

bari, bir kez olsun koklatıp kendini gitseydin. bir kez olsun abi deyip gitseydin.