bugün

bir insanın mutluluga ve huzura giden yola en kısa zamanda girmesi icin gereklidir din. neylerin insan mutsuz edecegini, neylerin mutlu edecegini acıkca belirtir. insanların davranıs sekillerini, nasıl kutsallastıklarını ya da yozlastıklarını acıkca anlatır.

sadece insanı ne kadar iyi tanıdıgını belli etmesi bile allah a bir işarettir.

ama tabi ki, bir insan kendini içki ve seks hedonikligine kaptırıp, uzun bir sure sonra dogru yolu da bulabilir. ama bu uzun ve acı dolu yolda yaptıgı hatalarının bedelini sonsuza kadar öder. aslında bir bireyin kendini mahvetmesi cok umurumda degil. kişisel tercih. cennet e ya da cehennem e giden yolda kişisel tercihler. bir insan gunah islerken diger canlılara da zarar verir, digerlerini de mahvettigi zaman digerlerinin gereksiz acı cekmeleri üzücü.
aynı coğrafyayı paylaşan insanların birbirlerini öldürmelerini sağlayabilmek için gerekliliği mutlak, iç çekerken yaktığım oksijeni anlamlandıramayacak kadar muğlaktır.
darda kalıp sıkışınca yaslanacak manevi bir güç aramaktır. yoksa dinin insan hatalarını önlediğini söylemek yanlış olur. insanın yaptıkları daha çok ahlakıyla alakalıdır. örneğin inanan biri bebeğe tecavüz ederken inanmayan biri insanlara karşı gayet saygılı hoşgörülü olabilir. bu örneğin tam tersi de olmuş olabilir. meselenin dinle alakası yoktur, insan dediğinde iyi ahlak olmalıdır.